در این مطالعه اثرات تزریق هورمون های اوواپریم، hcg و عصاره هیپوفیز روی خصوصیات اسپرم شناختی و بیوشیمیایی سمن ماهی کپور (cyprinus carpio linnaeus, 1758) وحشی و پرورشی مورد بررسی قرار گرفت. هورمون های اوواپریم، hcg و عصاره هیپوفیز با دوزهای تزریقی ( 5/0 میلی لیتر، 1500 واحد بین المللی و 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، به ترتیب) مورد استفاده قرار گرفتند. حجم اسپرم دهی و میزان اسپرماتوکریت در بین هورمونوتراپی، ماهی وحشی و پرورشی و اثر متقابل آنها اختلاف معنی داری داشت (01/0>p ) به طوری که بیشترین میزان آنها در تیمار تزریقی عصاره هیپوفیز و هورمون اوواپریم کپورهای پرورشی برای حجم اسپرم دهی و تیمار اوواپریم کپور پرورشی برای اسپرماتوکریت مشاهده شد. تراکم اسپرم و همچنین طول دوره تحرک در بین هورمونوتراپی، ماهی پرورشی و وحشی (01/0> p) و اثر متقابل آنها (05/0>p ) تفاوت معنی داری داشتند، به گونه ایی که بیشترین میزان آن در تیمارهای تزریقی هورمون اوواپریم و عصاره هیپوفیز کپورهای پرورشی برای تراکم اسپرم و تیمار عصاره هیپوفیز کپور پرورشی برای طول دوره تحرک اندازه گیری شد. از نظر میزان درصد اسپرم های متحرک در بین تیمارهای مختلف، در هورمونوتراپی و ماهی وحشی و پرورشی اختلاف معنی داری وجود داشت (01/0>p )، ولی در مورد اثر متقابل آنها تفاوتی مشاهده نشد (05/0<p ) و بیشترین میزان درصد اسپرم های متحرک در تیمار عصاره هیپوفیز کپور پرورشی مشاهده شد. میزان ph میلت در بین هورمونوتراپی و ماهی وحشی و پرورشی اختلاف معنی داری داشت (01/0> p) ولی اثر متقابل آنها تفاوت معنی داری نداشت (05/0< p) و بیشترین میزان آن در تیمار هیپوفیز و اوواپریم کپور وحشی مشاهده شد. همچنین در میزان کلسیم و منیزیم در بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری بین هورمونوتراپی و اثر متقابل هورمونوتراپی و نوع ماهی وجود نداشت (05/0>p )، اما در بین ماهیان وحشی و پرورشی تفاوت وجود داشت (01/0> p) و میزان این دو در تیمارهای گروه کپور وحشی بیشتر از گروه کپورهای پرورشی مشاهده شد. در ارتباط با یون های سدیم و پتاسیم، بین هورمونوتراپی و نوع ماهی و اثر متقابل هورمونوتراپی با نوع ماهی وحشی و پرورشی اختلاف معنی داری وجود داشت (01/0> p) و بیشترین میزان آنها در گروه شاهد کپور وحشی اندازه گیری شد. یون کلر هم بین هورمونوتراپی، نوع ماهی و اثر متقابل هورمونوتراپی با نوع ماهی وحشی و پرورشی اختلاف معنی داری وجود داشته است (01/0>p ) و گروه شاهد کپور پرورشی کمترین میزان را دارا بود. میزان کلسترول، گلوکز و پروتئین کل بین هورمونوتراپی، ماهی وحشی و پرورشی و اثرات متقابل آنها اختلاف معنی داری داشت (01/0> p) و بیشترین میزان مشاهده شده این پارامترها به ترتیب در گروه شاهد وحشی، شاهد پرورشی و تیمار تزریقی hcg کپور وحشی بوده است. در کل نتایج این تحقیق نشان داد که بین پارامترهای اسپرم شناختی و بیوشیمیایی ماهی کپور پرورشی و وحشی تفاوت وجود دارد و هورمون های متفاوت اثر متفاوتی روی این پارامترها دارند. همچنین عصاره هیپوفیز و هورمون اوواپریم نسبت به hcg روی پارامترهای اسپرم شناختی ماهی کپور وحشی و پرورشی موثرترند.

ترکیب اسید چرب، اسید آمینه و فعالیت آنزیم های گوارشی لارو cyprinus carpio طی مراحل مختلف لاروی در روزهای 0، 3، 7، 11، 15، 19، 26 و 33 پس از تفریخ مورد مطالعه قرار گرفت. این مطالعه در مرکز تکثیر و پرورش ماهیان گرمابی شهید رجایی ساری انجام شد. لارو cyprinus carpio از مولدین وحشی صید شده از محیط های لب شور بدست آمدند. تغذیه لاروها با روتیفر در فاصله زمانی روز 3 تا 7 پس از تفریخ صورت گرفت و از روز 8 تا پایان دوره، تغذیه با غذای خشک انجام شد. نتایج حاصل از رشد نشان داد رشد وزنی تا روزهای 1 تا 3 به طور آهسته انجام شده و بعد از آن روند افزایشی می باشد. پروفایل اسیدهای چرب در دوره رشد و تکامل لاروی تغییراتی را نشان داد. کاهش چربی کل در دوره l-3 تا l-33 نشان دهنده مصرف این ماده مغذی به عنوان سوبسترای انرژی است. کاهش در میزان اسیدهای چرب غیر اشباع تک زنجیره در مرحله l-1 تا l-11 نشان دهنده استفاده از این اسیدهای چرب به عنوان منبع انرژی بوده و افزایش در اسید دوکوزا هگزاانوئیک و اسید آیکوزاپنتاانوئیک به ترتیب از l-1 تا l-11 و l-1 تا l-7 نشان دهنده ذخیره اسید چرب های مذکور برای فرآیندهای فیزیولوژیکی و عدم مصرف آنها به عنوان سوبسترای انرژی است. کاهش اسید دوکوزا هگزاانوئیک و اسید آیکوزاپنتاانوئیک به ترتیب از روز 15 و 11 تا پایان دوره نشان دهنده مصرف آنها برای فرآیندهای فیزیولوژیکی و احتمالاًُ تأمین انرژی است. به نظر می رسد لارو کپور دریایی می تواند لینولنیک اسید را به اسید دوکوزا هگزاانوئیک و اسید آیکوزاپنتاانوئیک و لینولئیک اسید جیره را به آراشیدونیک اسید تبدیل کند. پروفایل اسیدهای آمینه ضروری (iaa) لاشه لارو ماهی، به عنوان یک شاخص مناسب برای تخمین و تعیین احتیاجات آمینو اسیدی غذای لارو ماهی به کار می رود. ترکیب اسید آمینه ای لارو کپور دریایی cyprinus carpio تغییرات قابل توجهی را در این دوره نشان نمی دهد. پروفایل آمینو اسیدی لارو کپور دریایی و روتیفر ضریب همبستگی بسیار پایینی را نشان می دهد (22/0= r2 ). ضریب همبستگی بین پروفایل آمینو اسیدی لارو کپور دریایی و غذای خشک تقریباً بالا بود (37/0 ? r2). آرژنین و متیونین اسیدهای آمینه محدود کننده بودند. به نظر می رسد غذای مصرفی لارو از نظر برخی اسیدهای آمینه دارای کمبودهایی بوده و بهترین راه برای جبران این کمبود، اضافه کردن اسیدهای آمینه مورد نظر به غذای مصرفی لارو است. برای سنجش فعالیت آنزیم های پانکراسی و روده ای، کل بدن لارو هموژن شد. فعالیت اختصاصی تریپسین و کیموتریپسین، به عنوان مهمترین آنزیم های دخیل در هضم پروتئین، در لاروهای تازه تفریخ شده بالا بود. از روز 1 پس از تفریخ تا روز 3 پس از تفریخ روند کاهشی در فعالیت هر دو آنزیم مشاهده شد (05/0p<)، اما با شروع تغذیه فعال از روز 3 تا پایان دوره، فعالیت اختصاصی هر دو آنزیم افزایش یافت (05/0p<). فعالیت آنزیم لیپاز از روز 1 تا 15 افزایش یافت (05/0p<)، سپس روند کاهشی در فعالیت آن مشاهده شد (05/0p<). فعالیت آنزیم آمیلاز از روز 1 تا 7 افزایش یافت (05/0p<) و پس از آن تا روز 11 کاهش یافت (05/0p<). بیشترین فعالیت آمیلاز در روز 15 مشاهده شد. فعالیت آنزیم های براش بوردری در لارو کپور دریایی از زمان تفریخ مشاهده شد. افزایش ناگهانی در فعالیت آنزیم های براش بوردری از روز 19 تا 26 پس از تفریخ مشاهده شد (05/0p<) که این امر نشان دهنده رشد و بلوغ سلول های روده ای یا انتروسیت هاست.