بر اساس مجموع مطالعات صورت گرفته تاقدیس کرنج یک چین نامتقارن با تمایل به سمت جنوب باختری می باشد که در کلاس 1c از تقسیم بندی رمزی قرار می گیرد. میانگین ضخامت موازی با سطح محوری سازند آسماری در بخش های مختلف این تاقدیس 550 متر وضخامت حقیقی 403 متر برآورد شده است. در میدان نفتی کرنج مدل چین جدایشی گسل خورده به عنوان سازوکار چین خوردگی معرفی می گردد. تحلیل فرکتالی آبراهه ها مشخص می کند که بخش ها مختلف این تاقدیس، دارای نرخ برخاستگی متفاوتی در طول تاریخ زمین شناختی خودبوده است، بگونه ای که بخش میانی در یال شمالی بالاترین نرخ برخاستگی را به خود اختصاص می دهد. مطالعه انبوهی شکستگی(rff) در راس سازند آسماری نشان دهنده افزایش این پارامتردر بخش های محدب ناشی از اعوجاج محور ساختمانی می باشد. برشهای زمین شناسی و کانون سطحی زمین لرزه های دستگاهی در کنار تفسیر پروفیل های لرزه ای سه بعدی حکایت از عملکرد دو گسل تراستی در یال های شمالی و جنوبی این تاقدیس و یک گسل تراگذر متقاطع با محور تاقدیس، دارد که انحنای محور ساختمانی تاقدیس معلول عملکرد این گسل تراگذر می باشد. مدل سه بعدی تهیه شده از راس سازند آسماری بوسیله نقشه های زیر سطحی(u.g.c.map) واطلاعات حفاری چاهها نشان داد که مورفولوژی سازند آسماری به شدت از عملکرد این گسل ها تاثیر پذیرفته است.