نام پژوهشگر: اثمر بهاری

بررسی تأثیر برنامه آموزشی مبتنی بر " الگوی سازگاری روی " بر کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلب
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده علوم پزشکی 1389
  سعدی میهن دوست   ربابه معماریان

مقدمه: نارسایی قلب یک بیماری مزمن است که تمامی ابعاد زندگی بیمار و خانواده وی را تحت تأثیر خود قرار می دهد. لذا پژوهشی نیمه تجربی با هدف تعیین تأثیر برنامه آموزشی مبتنی بر "الگوی سازگاری roy " بر کیفیت زندگی بیماران نارسایی متوسط قلب، مراجعه کننده به کلینیک قلب و عروق شهرستان بوکان در سال 1389 انجام شد. روش کار: نمونه بیماران نارسایی قلب (68 نفر) با مشخصات (ef،40-30 درصد براساس اکوکاردیوگرافی و دارای حداقل 3 تا از علایم بالینی تنگی نفس، کاهش توانایی در انجام فعالیت، خستگی، طپش قلب)، انتخاب شدند. تخصیص نمونه ها در دو گروه بصورت تصادفی که 33 نفر در گروه آزمون و 35 نفر هم در گروه شاهد قرار گرفتند. در این پژوهش ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، فرم بررسی و شناخت roy و پرسشنامه کیفیت زندگی sf36 بود. روایی ابزارها از طریق روایی محتوی و پایایی از روش آزمون مجدد و همگنی درونی که آزمون آلفای کرونباخ (=%74? ) است. در گروه آزمون فرم بررسی و شناخت royتکمیل شد و با توجه به رفتارهای ناسازگار بهمراه محرکها برنامه آموزشی در زمینه های (تغذیه، داروها، ورزش و.....) طراحی و اجرا شد و در گروه شاهد مداخله ای انجام نگرفت. بعد از سه ماه، پرسشنامه کیفیت زندگی sf-36 در هر دو گروه تکمیل و مقایسه گردید. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار spss انجام شد. یافته ها نشان داد دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک مثل سن، جنس و سطح تحصیلات و..... از طریق آزمون کای دو با (05/0<p) یکسان هستند. در مقایسه بین میزان یافته های آزمایشگاهی (کلسترول، تری گلیسیرید) در دو گروه، آزمون آماری تی مستقل، اختلاف معناداری نشان داد (05/0 p<). در گروه شاهد میانگین نمره کیفیت زندگی قبل 17/49 و بعد 86/50 آزمون تی زوجی با (p=0.045) اختلاف معنی دار نشان داد و در گروه آزمون میانگین نمره کیفیت زندگی قبل از 56/50 و بعد از اجرای برنامه آموزشی 75/59، آزمون تی زوجی (p= 0.0001) اختلاف معنی دار نشان داد و در مقایسه تغییرات نمره کلی کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی در دو گروه، آزمون آماری تی مستقل اختلاف معناداری نشان داد (0001/0 p<). تعداد رفتارهای ناسازگار در گروه آزمون قبل از مداخله20 مورد که بعد از مداخله به 8 مورد کاهش یافت و از طریق آزمون آماری تی زوجی، اختلاف معناداری نشان داد (0001/0 p<). که بر اساس یافته ها فرضیات پژوهش تأیید شد. نتیجه گیری: برنامه آموزشی طراخی مبتنی بر الگوی سازگاری roy می توان برای بیماران نارسایی قلب با مشخصات فوق استفاده کرد. واژه های کلیدی: نارسایی قلبی، کیفیت زندگی، برنامه آموزشی، الگوی سازگاری roy