امروزه ما در عصر اطلاعات و ارتباطات به سر می بریم که مهمترین ویژگی آن تولید اطلاعات به صورت حجیم و تسهیل و تسریع ارتباطات است. با ورود رایانه به زندگی روزمره بشر تمام زوایای زندگی و مظاهر جامعه بشری دستخوش تغیر شده است. استفاده از فن آوری ارتباطات و اطلاعات جهت پشتیبانی فرایند تصمیم گیری دست آوردهای بسیاری را برای سازمان های ما به همراه داشته است. از آن جمله سرعت و دقت در پردازش متون و تهیه گزارشات به روز و صحیح با هزینه ای معقول و در زمان کمتر می باشد. این تحقیق به بررسی تاثیر استفاده از سیستم های اطلاعاتی طرحهای پژوهشی بر بهبود و کارایی تصمیم گیری مدیران در دانشگاه علوم پزشکی تهران پرداخته است. جامعه آماری این تحقیق شامل مدیران و کارشناسان پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی تهران است. به علت محدود بودن جامعه آمای تمام 70 نفر جامعه آماری به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. این تحقیق بر مبنای یک فرضیه اصلی و چهار فرضیه فرعی تدوین شد. متغیرهای مستقل تحقیق شامل، آموزش استفاده سیستم های اطلاعاتی به مدیران، پالایش و متراکم سازی اطلاعات، ارائه اطلاعات درست و به موقع است و متغیر وابسته تحقیق، کارایی تصمیم گیری مدیران می باشد. ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات پرسشنامه است. جهت سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و ضریب پایایی برابر با 0.832 بدست آمد که نشان از پایایی پرسشنامه است. روایی پرسشنامه از طریق روایی محتوا توسط متخصصین و همچنین تحلیل عاملی بدست آمد و روایی پرسشنامه مورد تایید واقع شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از نرم افزار آماری spss و نرم افزار lisrel استفاده شد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که استفاده از سیستم های اطلاعاتی طرح های پژوهشی باعث بهبود و افزایش کارایی تصمیم گیری مدیران پژوهشی می شود. در نهایت جهت بهبود وضعیت سیستم های اطلاعاتی مدیریت دانش در سازمان پیشنهاداتی ارائه شد.