در این رساله تلاش شده است تا با پژوهش در عناوینی خاص مراحل و چگونگی مطالعه در رابطه با دو عنصر پراکتیک و پراکسیس مورد کنکاش قرار گیرد. با گذشت از فصل اول که مربوط به اهداف ، پیشینه و چکیده این تحقیق است.زمینه های اجتماعی هنر ، تشابه حیرت انگیز جامعه و تئاتر ، تمایز بین واقعیت اجتماعی و تئاتر ، با عنوان جامعه و تئاتر مورد بحث قرار می گیرد. در فصل سوم است که نگارنده تلاش دارد تا با بررسی تعاریف عناوینی همچون پراکتیک و پراکسیس با ریز نگاریهایی همچون پراکتیک و پراکسیس از دیدگاه هگل ، برشت ، آگوستوبوال دریچه ای نو پیش روی خوانندگان قرار دهد.تمایز مقوله پراکتیک و پراکسیس در هنر تئاتر از نگاه برتولت برشت و آگوستو بوال مورد بحث فصل چهارم این رساله است.

اسطوره یکی از ریشه های اصلی نمایش را تشکیل میدهد اسطورههای طبیعت و خدایان پنداری بخش مهمی از نمایش هر مرز بومی میباشد اعتقاد به نیروی زاینده زن در نمادهاذیی تجلی یافته از ان روز گار به یادگار ماندهاند مگر نه اینکه درام ایین است

در این پژوهش سعی بر آن است که موقعیت های سیاسی و روند حرکت فلسفه در فرانسه ِ دوران سارتر به صورت اختصار بررسی شود و سپس کلیات نظریات فلسفی وی در خصوص اگزیستانسیالیسم و پدیدار شناسی و تاثیر آن بر درام مورد تحلیل قرار گیرد . جنگ جهانی بر روی افکار و شیوه زندگی مردم اروپا بسیار تاثیر گذاشته است . اسارت سارتر در یک کلیسا در آلمان و مطالعه آثار فیلسوفان آلمانی چون هایدگر بر کل روند فلسفی فرانسه تاثیر گذار بوده است. پس از اتفاقان جنگ جهانی این فیلسوفان بر آن شدن تا دوباره ، زیستن ، مفهوم هستی ، حضور در مقابل دیگران و در کل آنچه در زندگی به آن درگیر هستند را به انسان فرو شده در خود اروپائی یاد آور شوند. فلسفه اگزیستانسیالیسم فلسفه ایست که جهت تعریف زندگی بشر و آشتی آن بوجود آمد . تاثیر آن بر نمایش سبب ایجاد نوعی تئاتر آموزشی شد . تئاتری که دائما در تلاش است انسان را نسبت به آنچه انجام می دهد متعهد سازد و او را به جهان اطرافش آگاه سازد و انسان را از زیر بار حرف های بیهوده روان شناختی و آنچه که وراثت بر او خواسته است بر هاند. فلسفه اگزیستانسیالیسم بر دوران خود تاثیر گذاشته است اما اکنون با توجه به رویکرد های متفاوتی که از منظر های دیگر در حوزه هایی چون ادبیات و نمایش شکل گرفته است . شاید چندان قدرت سابقه خود را نداشته باشد . اما برگی از تاریخ فلسفه است.

تفاوتی که در فیزیولوژی زن و مرد وجود دارد باعث شده که زنان قابلیتها وتواناییهای جسمی ضعیفتری نسبت به مردان داشته باشند که البته این تفاوت به هیچ وجه در زمینه های فکری ویا خلاقه نه تنها وجود ندارد بلکه زنان در صورت فراهم بودن شرایط محیطی مناسب در پاره ای از موارد به راحتی از مردان پیشی گرفته اند . با مروری بر تاریخ می توان متوجه غیبت میلیونها یا میلیاردها افراد عوامی شد که هیچ حضوری در دوره های مختلف ندارند و در این میان می توان شاهد سهم بیشتری از غیبت برای زنان بود. بهرام بیضایی از جمله نویسندگان ایرانی است که در آثارش برای زن جایگاهی ویژه را ترسیم می کند و یکی از دغدغه های همیشگی او حضور زنان در جامعه ای است که تفکر قالب بر آن تفکر سنتی است. تفکری که اجازه ی نزدیک شدن به لایه های درونی تر شخصیت زنان که شناخت از آنجا آغاز می شود را نمی دهد. این پژوهش می کوشد نقش و جایگاه زن در نمایشنامه های بیضایی را از منظر ساختارهای جامعه پدر سالار مورد بررسی قرار دهد .

روابط میان تئاتر و سینما قدیمی¬تر و نزدیک¬تر از آن است که معمولا می-پندارند و یقینا این روابط به آن¬چه غالبا به دیده تحقیر « تئاتر فیلم شده» می¬نامند منحصر نیست تاثیر ناخودآگاه پیشینه و سنت¬های تئاتری بر آن دسته از فیلم¬هایی که آن¬ها را منحصرا سینمایی می¬دانند بسیار زیاد بوده است. هرچند که این تاثیر ناخودآگاه بوده و کسی به آن اعتراف نکرده است. گذر از تئاتر به سینما، گذر از مطلق به نسبی است. گذر از تعارض به رو در رویی ساده است، هر چند سینما نمی¬تواند آن حس جمعی را به تماشاگر ببخشد ولی اندک آگاهی از قواعد کارگردانی نهایتاً می¬تواند او را به درک معنا و توان اصلی واقف گرداند. که البته عاملی تامین کننده است. در این پایان نامه دانشجو با بررسی تطبیقی نمایشنامه و فیلمنامه ، تاثیر بازیگری و کارگردانی تئاتر در سینما همچنین تشریح نظریات مکتب ساز، همگرایی دو رسانه را بررسی می کند یکی از اهداف این پژوهش تعامل بیشتر سینما و تئاتر است که ساخت فیلم¬هایی براساس نمایشنامه در سینما و استفاده از تصاویر فیلم در روی صحنه و در حضور بازیگر را شامل میشود به همین منظور شیوه مالتی مدیا برای اجرا در نظر گرفته شده است.

پایان نامه ی اینجانب به بررسی تاثیر وجوه شخصیتی شخصیتهای نمایشنامه های "هملت" نوشته ی "ویلیام شکسپیر"، "سارداناپولس" نوشته ی "لرد بایرن" و "کالیگولا" نوشته ی "آلبر کامو" بر اساس جامعه ی پسامدرن می پردازد. پیش از این ، این شخصیتها در حوزه های مختلف روانکاوی و جامعه شناسی توسط پژوهشگران مورد مطالعه قرار گرفته اند، با این حال از پس زمینه ای مشخص و معین که بعضا شاهزاده،پادشاه و نماینده ی طبقه ی خاصی هستند، بعید به نظر می رسد که در قالب شخصیتهای عادی جوامع متبلور شده باشند. این در حالیست که ما امروزه در جامعه ی پسامدرن شاهد تبلور نقشهای این افراد در افرادی از طبقات دیگر هستیم که گاه ممکن است توهم این جایگاه ها و یا استنباط غلط اقشار مختلف اجتماعی باعث بروز چنین موضوعی باشد. به نظر می رسد قدرت پرداخت این شخصیتها و وجوه مختلف آنها در درام نمایشی قابل تعمیم و گسترش به وجوه متنوع و متعدد شخصیتی انسان معاصر می باشد و طبق خوانش هرمنوتیکی که می توان از این سه اثر داشت، این امر می تواند به کرات در جوامع مختلف بظهور برسد. این نکته خبر از شناخت جامع درام نویسان فوق از وجوه جهانشمول انسانی می دهد. بدیهی است این پایان نامه به تحلیل تک تک این شخصیتها، طبقه ی اجتماعی آنها،انگاره های ذهنی و انطباق آنها با انسان امروزی توجه نشان می دهد.