سازماندهی عناصر بصری در آثار هنری در غرب به طور سنتی با توجه به نسبت هایی که در این فرهنگ به عنوان تناسبات زیبا تعریف شده است، صورت می گیرد. پژوهش حاضر تناسبات متداول را مرور نموده و به بررسی کاربرد آن ها در قباله های ازدواج موجود در گنجینه ی آستان قدس رضوی می پردازد. این بررسی به شناخت فرهنگ یا تاریخ ما کمک فراوانی کرده و فرهنگ بصری پیشینیان ما را نیز به طراحان گرافیک معرفی می نماید و به این ترتیب امکانات جدیدی را در اختیارشان قرار می دهد. هدف از این پژوهش، شناسایی نظام بصری قباله های ازدواج به طور عام و تناسبات زیربنایی موجود در تقسیمات و ساختار این قباله ها به طور خاص می باشد. هدف فرعی در این تحقیق شناخت راه کارهای سنتی سازماندهی بصری صفحه در ایران و اصول حاکم بر آن ها بوده است. در این پژوهش دسته بندی های موجود در قباله ها و نظام ساماندهی عناصر نوشتاری و تصویری در آن ها مورد بررسی قرار گرفته است. روش این پژوهش از نوع ترکیبی می باشد. بدین معنا که ابتدا تمامی نمونه های جمع آوری شده (123 نمونه)، با استفاده از روش های کمی و ابزار پرسش نامه مورد بررسی آماری قرار گرفته اند و سپس با بهره گیری از روش های کیفی، نظام ساختاری و تناسبات زیربنایی تقسیمات دو نمونه با جزئیات و به طور عمقی مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که ردپای انواع تناسبات متداول را در این قباله ها می توان یافت ولی نظام تناسبات رادیکالی بیش تر از سایرین در تقسیمات صفحه ی این قباله ها به چشم می خورد.

چکیده این پژوهش به بررسی مولفه های تاریخ نگاری محلی ایران در دوره معاصر میان سالهای 1380-1304 وعوامل موثربر نگارش آن می پردازد. در این بررسی سه مولفه ی موضوع، مولف و نحوه انتشار در کتاب ها و مقالات تاریخ محلی در چهار دوره ی زمانی تا دهه50، دهه50، دهه60 ودهه70 مورد پژوهش قرار گرفته است. به منظور تبیین هریک از مولفه ها در ذیل آن ها دسته بندی های دیگری ارائه شده است، برای نمونه موضوع به کلیات، آثار و اماکن تاریخی و رجال و مورخان وانتشارات به بومی وغیربومی تقسیم شده اند. یافته های پژوهش نشان می دهدکه شخصیت محلی نگاری مناطق مختلف در ایران با توجه به مولفه های تعیین شده متفاوت و میزان تأثیر این مولفه ها برنگارش و رشد تاریخ محلی فرق می نماید. علاوه بر آن پژوهشهای انجام شده در ذیل تاریخ محلی، حوزه های گوناگونی مانند جغرافیای تاریخی، تاریخ شهری و تاریخ منطقه ای را در بر می گیرد و مرزهای پژوهشی آن ها به دلیل عدم آشنایی مورخان با استانداردهای این حوزه های پژوهشی به درستی تبیین نشده است. در بررسی مولفه های تعیین شده مشخص گردید که بین محلی نگاری قدیم و جدید شباهت ها و تفاوت هایی وجود دارد در مواردی مانند انگیزه، موضوع و محتوا و سبک نگارش شباهتهای زیادی بین تاریخ های محلی جدید با قدیم وجود داشته و در زمینه انتشارات و مورخان برخی تفاوت ها مشاهده می گردد. در مجموع موضوعات مطرح شده در تاریخ محلی معاصر علی رغم تغییرات زیاد در ساختار سیاسی ،اجتماعی و فرهنگی کشور با گذشته تفاوت چندانی ندارد و تاریخ های محلی نوشته شده متناسب با نیازهای تاریخی روز جامعه نمی باشد. ازمزیت های این تحقیق می توان به متفاوت بودن موضوع، ارائه آماری مولفه های تاریخ نگاری محلی، بررسی مصداقی مولفه ها و تبیین مرزهای پژوهشی تاریخ محلی اشاره نمود. با توجه به ماهیت این تحقیق شیوه به کار گرفته شده در آن کتابخانه ای و آرشیوی بوده و سعی شده تا در بررسی مولفه ها از منابع مرتبط و در دسترس مانند کتاب های مرجع، مجموعه مقالات، پایگاه های اطلاعاتی و منابع لاتین استفاده گردد. کلیدواژه ها: تاریخ محلی، جغرافیای تاریخی،تاریخ شهری ،مولفه های تاریخ محلی