صنعت گردشگری یکی از پردرآمدترین و ارز آورترین صنایع شناخته می شود. از شاخه های این صنعت توریسم ساحلی از اهمیت فراوانی برخوردار است . در کشور ما از گذشته سواحل دریای مازندران همواره مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده است. ساحل فریدونکنار با قرار گیری در سواحل مازندران نیز از توجه گردشگران همواره بی نصیب نبوده است که این امر در توسعه همه جانبه منطقه تاثیر بسزایی داشته، لذا داشتن برنامه ریزی راهبردی جهت اتخاذ تصمیمات مناسب امری ضروری بوده و می تواند به توسعه بیشتر و پایدار منطقه منجر گردد. در این تحقیق ضمن مطالعه منطقه و با تجزیه و تحلیل یافته ها مشاهده می گردد که انگیزه سفر گردشگران بیشتر استفاده از دریا و تفریح بوده و توجه بیشتر به مسایل زیست محیطی مدّ نظر می باشد. وجود قوانین مدون و مشخص بودن دستگاه متولی ساماندهی و نظارت بر سواحل بسیار حائز اهمیت است. تخصیص بودجه مناسب جهت بهبود راه های دسترسی و تشویق و تسهیل در امرسرمایه گذاری توسط بخش خصوصی و دولتی قطعاً تحول شایانی در اقتصاد و توسعه همه جانبه منطقه را خواهد داشت.

امروزه با گسترش شهرنشینی و افزایش جمعیت و همچنین لزوم ارتباط بین بخشهای مختلف شهر نیاز به شبکه معابر با کیفیت مطلوب در شهرها بویژه در بخش مرکزی شهرها که بعنوان نبض اصلی شهر عمل می کنند امری اجتناب ناپذیر است که اغلب شبکه معابر بخش مرکزی شهرها با مشکلات روز افزون و نارسایی های عدیدهای روبرو هستند که در صورت ادامه روند اینچنینی بخش مرکزی شهرها تبدیل به کانالی سرشار از آلودگی،ترافیک و اغتشاش و بی نظمی می شوند که گریزی جز سامان دادن به این وضعیت نمی باشد.در این زمینه شبکه معابر بخش مرکزی شهر قزوین بعنوان نمونه انتخاب و دو پرسش آیا عرض کم معابر در نابسامانی شبکه معاب بخش مرکزی تاثیرگذار بوده است وآیا مشکلات شبکه معابر بخش مرکزی متاثر از تمرکز کاربری هاست مطرح شده است.در پاسخ به این پرسش ها فرضیه نخست نامناسب بودن عرض معابر نفش مهمی در نابسامانی شبکه معابر بخش مرکزی شهر قزوین دارد و فرضیه دیگر به نظر می رسد تمرکز بیش از حد کاربریها در بخش مرکزی بر مشکلات شبکه معابر دامن می زند مطرح شد.بررسی شاخص های فیزیکی،اقتصادی واجتماعی شهر قزوین و شبکه معابرمطالعه طرح های فرادست و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از طریق عملیات میدانی،تحلیلspss و جدول swot نشان می دهد که نبودن طرح وبرنامه ریزی،ضعف شبکه دسترسی وعرض کم معابر،تمرکز کاربریها وپرهزینه بودن اصلاح شبکه معابر از علل و عوامل مهمنابسامانی شبکه معابر می باشد و همچنین هر دو فرضیه به اثبات می رسد.

پایان نامه (شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده) : با شروع روز افزون شهرنشینی و ایجاد ترافیک و ازدحام در شهرها ساخت بزرگراه درون شهرهای بزرگ افزایش یافت.و تغییراتی که این گونه عوارض دست ساز انسان برروی بافت های کالبدی و اجتماعی و اقتصادی شهر میگذارد و باتوجه به نمونه های اجرا شده این گونه از بزرگراه های درون شهری در شهر تهران مثل بزرگراه شهید نواب که منطقه نواب را به دوبخش تقسیم کرد و عوارض این کار هنوز بر پیکره این محله قدیمی باقی مانده است،و تقریباً بزرگراه امام علی (ع) شبیه به این بزرگراه احداث شد و فقط در نوع ساخت متفاوت بود که این هم به علت تجربه تلخ بزرگراه نواب بود و بر این باور بود که هدف این پژوهش تاثیر عملکرد بزرگراه امام علی (ع) بر فضای پیرامونی درمنطقه 7 شهرداری تهران به عنوان یک کلان شهرمد نظر قرار گرفت که با استفاده از مدل های مختلف ارزیابی عملکرد با پخش پرسشنامه در آزمون های مختلف با شاخص های متفاوت ارزیابی از 400 نفر در محدوده منطقه از اهالی و کسبه و بعد با استفاده از روش کوکران به جمع بندی و تحلیل پرداخته شد که بر اساس این تحلیل مشخص شد اجرای بزرگراه امام علی (ع) در محدوده منطقه 7 در بعد محلی تاثیر مطلوبی نداشته و فقط در آزمون دسترسی وسایل نقلیه به علت احداث خط اتوبوس تندرو(brt)در بزرگراه امام علی (ع) رفت آمد ودسترسی اهالی محلات رعایت شده که آن هم در عوض امنیت و درآمد که کم شده برای اهالی زیاد راضی کننده نبوده است.اما از تمامی این اهداف که بگذریم بزرگراه امام علی(ع) در بعد سراسری باعث کاهش ترافیک و کم شدن مصرف سوخت شده است که اگر قبل از ساخت مطالعات اجتماعی و زیست محیطی کاملی انجام می گردید، شاید عوارض آن برای مناطقی که بزرگراه از آنها عبور می کرد کمتر بود ولی در حال حاضر با پاره ای از اصلاحات و اجرای بعضی از پروژه ها می توان این عوارض را به حداقل رساند و در آینده هم از بروز مشکلات بعدی جلوگیری کرد.