روابط جمهوری اسلامی ایران و ونزوئلا در طول چند سال گذشته و در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد گسترش چشمگیری داشته است و شاهد افزایش رفت و آمدهای سیاسی و افزایش همکاری های اقتصادی و فرهنگی بین ایران و ونزوئلا بودیم. با توجه به گسترش روابط در این دوره، این سوال پیش می آید که چه علت یا عواملی باعث این گسترش روابط شده است. در واقع سوال اصلی این است که چرا روابط ایران و ونزوئلا در این دوره گسترش یافته است؟ فرضیه اصلی در این پژوهش این است که: علت اصلی گسترش روابط ایران و ونزوئلا ایدئولوژی ضد آمریکایی به عنوان یکی از اصول سیاست خارجی دو کشور(بویژه در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد در ایران و ریاست جمهوری هوگو چاوز در ونزوئلا) بوده است.این پژوهش از نوع تبیینی می باشد و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی و روش تجزیه و تحلیل آن کیفی است. هر دو کشور ایران و ونزوئلا از ساختار نظام بین الملل کنونی به رهبری آمریکا، راضی نیستند و در صدد تغییر در آن هستند. بنابر این سیاست خارجی ضد آمریکایی دو کشور در این دوره، موجب رشد و گسترش روابط بین آنها شده است. در پژوهش حاضر به تبیین روابط دو کشور بر اساس تئوری همگرایی می پردازیم.

چکیده ندارد.