این پژوهش، با هدف بررسی رابطه بین ویژگی‏های شخصیتی و روان‏شناختی با الگوی مصرف لوازم آرایشی در زنان ایرانی انجام شده است. جامعه آماری در این پژوهش کلیه زنانی که دارای سن تقویمی بالای 15 سال که سواد خواندن و نوشتن دارند و همچنین از خدمات و لوازم آرایشی به نحوی استفاده می کنند، می-باشد. حجم نمونه با توجه به حجم جامعه از میان زنان شهر تهران که در سنین باروری (45-18 سال) قرار داشتند بر اساس جدول مورگان در سطح خطای 05/0 تعداد 400 نفر محاسبه و انتخاب شد. روش نمونه‏گیری در این پژوهش از نوع چند مرحله‏ای تصادفی است به طوری که پس از جمع آوری پیشینه های مرتبط با نوع و میزان مصرف مواد آرایشی توسط پژوهشگر، پرسش نامه الگوی مصرف (محقق ساخته) به همراه پرسش نامه شخصیتی شامل = فرم کوتاه نئو neo-ffi-60 (کاستا و مک کرا، 1992)، آزمون تصور از خود بک (آرون تی بک و همکاران، 1985)، حرمت خود روزنبرگ (1965)، منبع کنترل سلامت mhlc (مشکی، 1385) و سلامت روان ghq-28 (گلدبرگ، 1972) به تعداد 550 تکثیر شد، و در اختیار مشارکت کنندگان قرار داده شد که پس از دریافت توضیحات لازم اقدام به تکمیل پرسشنامه ها کردند. تحلیل داده ها با استفاده از نسخه 16ام نرم افزار آماری spss و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که بین ویژگی‏های شخصیتی و روان‏شناختی و الگوی مصرف رابطه هرچند ضعیف ولی معناداری وجود دارد. نتایج نشان داد که بین عامل نوروزگرایی، مقبولیت، برون گردی و وظیفه‏شناسی با الگوی مصرف لوازم آرایشی رابطه وجود دارد. که در این بین مولفه‏های برون گردی و مقبولیت و وظیفه شناسی با الگوی مصرف رابطه مثبت و بین نوروزگرایی و الگوی مصرف رابطه منفی معنادار بدست آمد. همچنین بین عامل سلامت روان و منبع کنترل سلامت و حرمت خود با الگوی مصرف لوازم آرایش در زنان رابطه منفی و معنادار بدست آمد. نتایج همبستگی عامل تصور از خود و الگوی مصرف در این تحقیق معنادار نبود

چکیده ندارد.