سرم آلبومین حدود %60 مواد پروتئینی پلاسمای خون را به خود اختصاص داده است . و غلظت آن در پلاسمای انسانی mm 65/0 می باشد . آلبومین پروتئین منحصر بفردی است . و نقشهای متعددی را در انتقال مواد ایفا می کند. قندهای احیا کننده می توانند به صورت غیر آنزیمی و با ایجاد باز شیف با گروههای آمین آزاد پروتئین ها واکنش دهند . با ادامه یافتن این واکنش ها محصولات آمادوری که دارای پایداری بیشتری هستند به وجود می آیند که خود نیز در ادامه تحت واکنش های گوناگون و برگشت پذیر قرار گرفته ودر نهایت محصولات پیچیده و ناهمگنی به نام محصولات نهایی گلایکه شدن (ega) را به وجود می آورند . با توجه به اثرات شناخته شده ega ها و مشکلات پاتولوژیکی که بر اثر وجود این محصولات در خون ایجاد می شود به نظر می رسد مطالعه در این زمینه از اهمیت بالایی برخوردار باشد . لذا اثر برخی مشتقات اپیوم شامل پاپاورین ? نوسکاپین و ترکیب سنتتیک نالوگزان بر فرایند گلایکه شدن و تولید ega مورد ارزیابی قرار گرفت . به همین منظور آلبومین سرم به صورت جداگانه در حضور گلوکز وغلظت های مختلفی از این مواد در کنار نمونه کنترل و نمونه گلایکه که فقط دارای آلبومین سرم وقند می باشد برای 42 روز در دمای 37 درجه سانتیگراد تیمار و بعد از آن دیالیز وسپس تعیین غلظت و تحت بررسی آزمایشات مختلفی از جمله تعیین ساختار ? فلورسانس وابسته به محصولات ega ? فلورسانس ذاتی و تعیین لیزین آزاد قرار گرفتند . نتایج از آن حکایت دارد نوسکاپین و نالوگزان فاقد اثر خاصی بر فرایند گلایکه شدن می باشد . اما دیده می شود در نمونه هایی که در کنار قند غلظت های های مختلف پاپاورین حضور داشته فرایند گلایکه شدن پروتئین بهتر صورت گرفته است . به نظر می رسد پاپاورین به دنبال برهمکنش خود با آلبومین سرم به صورت پیوند هیدروژنی و برهمکنش هیدروفوب موجبات تغییر ساختار این پروتئین را فراهم کرده است و با در معرض گذاشتن گروههای آمین آزاد زمینه را برای افزایش گلایکه شدن پروتئین فراهم کرده است . و این چیزی است که در تمام آزمایشات صورت گرفته شده اعم از مطالعات تغییر ساختار ? فلورسانس وابسته به محصولات ega ? فلورسانس ذاتی ودر تعیین لیزین آزاد به وضوح دیده می شود .