هدف: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مشاوره کاردرمانی بر عوارض ناشی از بی حرکتی بعد از ثابت سازی با پین در شکستگی کالیس انجام گردید. روش بررسی: مطالعه تجربی حاضر یک کارآزمایی بالینی است که بر روی بیماران با شکستگی کالیس مراجعه کننده به بیمارستان اختر در محدوده سنی 30 تا 60 سال انجام گرفت. جامعه هدف بیمارانی بودند که با پین گذاری و گچ گیری درمان شدند. 32 بیمار که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، با در نظر گرفتن شرایط همگنی (سن و جنس و....) به صورت ساده و هدفمند انتخاب و به روش تصادفی طبقه ای در دو گروه 16 نفره مداخله و کنترل قرار گرفتند. مشاوره کاردرمانی در منزل در دوره بی حرکتی به گروه مداخله ارائه شد، ولی گروه کنترل هیچگونه مشاوره ای دریافت نکرد. بعد از اتمام دوره، دو گروه از نظر دامنه حرکتی مفاصل، درد، قدرت گریپ، تورم و مهارت های حرکتی ظریف دست مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های حاصل نیز با استفاده از آزمون مستقل تی، کای- دو، آنالیز واریانس و من- ویتنی مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه از نظر دامنه حرکتی انگشتان (0/0001>p )، فلکسیون مچ دست (0/005= p)، اکستنسیون مچ دست ( 0/026= p)، دامنه حرکتی آرنج ( 0/004= p)و شانه (0/0001> p)، میزان درد دست (0/004= p)، ادم دست (0/003= p) و سرعت انجام تست purdue pegboard (0/019= p ) بدست آمد. اما قدرت گریپ دست (0/552= p) و اولنار دویشن و رادیال دویشن مچ دست (0/158= p،0/262= p) از نظر آماری در دو گروه اختلاف معنی داری نشان نداد. نتیجه گیری: مشاوره کاردرمانی زودهنگام در دوره بی حرکتی با پین و گچ موجب حفظ دامنه حرکتی طبیعی مفاصل، کاهش درد و تورم و افزایش مهارت های حرکتی ظریف می شود، اما بر قدرت گریپ و دامنه حرکتی طرفی مچ دست تاثیری ندارد.