شغال گونه ای همه چیز خوار، متوسط جثه و همچنین از گوشتخواران رده بالای زنجیره غذایی است و ممکن است در معرض غلظت بالای آلاینده ها که از طریق زنجیره غذایی منتقل می شوند، قرار داشته باشد. این گونه می تواند شاخص مناسبی برای آلاینده های انسان ساخت باشد. نمونه های شغال طلایی از شهرستان نور واقع در سواحل مرکزی استان مازندران جمع آوری شدند. در این مطالعه از نمونه های تلفات جاده ای (road-killed) استفاده شده است. نمونه ها برای ترکیبات آلی پایدار(pops) از قبیل بی فنیل های پلی کلره (pcbs)، دی کلرودی فنیل تری کلرواتان (ddts) و متابولیت هایش، هگزاکلرو سیکلوهگزان (hchs) و متابولیت هایش، هگزاکلرو بنزن (hcb)، آلدرین و دی آلدرین در بافت مو، کلیه و کبد شغال توسط gc-ecd شناسایی و اندازه گیری شدند. نتایج نشان دادند ترکیبات pcb به شماره 180 و 28 از فراوان ترین ترکیبات بودند، که 82% مجموع pcbs را شامل می شد. o,p-dde فراوان ترین متابولیت ddts در بافت ها بود، که بیش از 90% از کل ddts را تشکیل می داد. همچنین پایــــین بودن نسبت ?-hch/?hch در بافت ها به استفاده اخیر از hch و لیندان در منطقه اشاره داشت. بین غلظت ocs در دو جنس نر و ماده اختلاف معنی داری مشاهده نشد و همچنین هیچ همبستگی معنی داری بین غلظت ترکیبات ocs با طول بدن و وزن بدن مشاهده نشد. بطور کلی غلظت ترکیبات ocs پایین تر از حدی بود که باعث اثرات مخرب بر حیوانات شود. این مطالعه بدلیل اینکه شروع اولین مطالعه بررسی میزان ocs در پستانداران ایران است، از اهمیت خاصی برخوردار است.