چنانچه به مفاد قوانین و مقررات بین المللی به ویژه کنوانسیون ها و قطعنامه های دریایی سازمان بین المللی دریانوردی و سازمان های وابسته توجه شود درخواهیم یافت مخاطب اصلی این مقررات را دو لت های طرف قرارداد که کشتی ها تحت پرچم آنان ثبت شده اند ،تشکیل می دهد به این دولتها در اصطلاح دولت صاحب پرچم یا flag state گفته می شود.کنوانسیون ها و معاهدات بین المللی عمدتا مسوولیت نظارت و کنترل بر کشتی ها وشرکت های کشتی رانی را بر عهده دولت صاحب پرچم گذاشته است .به عبارت دیگر این تعهد ومسوولیت اصلی و اساسی دولت صاحب پرچم است که با بکارگیری تدابیر و روشهای لازم و کار آمد ،از رعایت استاندارد های پذیرفته شده ملی و بین المللی توسط کشتی هایی که تابعیت آن را کسب کرده اند ،اطمینان حاصل کند .در حال حاضر موضوع بحث بر انگیز در محافل بین المللی دریایی اینست که دولت های فوق الذکر به ویژه دولت صاحب پرچم تا چه حد در اجرای مسوولیت هایشان موفق عمل می کنند ؟آیا از ساز وکارها و سیستم های با کیفیت برای اجرای تعهداتشان در برابر جامعه بین المللی برخوردارند ؟آیا نظارت وکنترل موثری بر کشتی های تحت پرچم خود اعمال می نمایند و آیا یک اراده و خواست جمعی برای در همه دولت ها برای دستیابی به اطمینان از رعایت استانداردها توسط کشتی ها به منظور برقراری کشتیرانی ایمن وحفظ دریای پاک یعنی دو شعار اصلی و همیشگی ایمو وجود دارد . یکی از وظایف و مسوولیت های مهم هر دولت صاحب پرچم اینست که از مطابقت کامل کشتی هایش که پرچمش رابر افراشته اند با قواعد بین المللی ،اطمینان حاصل کند این پایان نامه در صدد آنست که نشان دهد چگونه این مسوولیت توسط دولت صاحب پرچم به شکلی موثر ومفید به انجام می رسد.