تاکسی ها یکی از مهمترین ابزارهای حمل و نقل عمومی هستند و مساله تخصیص بهینه تاکسی، مساله ای بسیار قدیمی است که با توجه به پیشرفت تکنولوژی های موقعیت یابی، پتانسیل های زیادی برای بهینه سازی این مساله حس می شود و این مساله در تحقیقات اخیر در حوزه سیستم های هوشمند حمل و نقل بسیار دیده می شود. این مساله از دید vrp، یکی از مسایل پیچیده است که به علت عدم وجود اطلاعات درباره درخواستهای آینده، ارایه یک راهکار جهت حل بهینه آن امکان پذیر نیست. از دید تخصیص منابع این مساله گونه ای از تخصیص منابع است که در آن شرایط مساله به طور کاملا پویا در حال تغییر است. ارایه راهکار مناسب برای این مساله، می تواند در بسیاری از مسایل مشابه راهگشا باشد. استفاده از عامل ها در سیستم های هوشمند حمل و نقل نیز در تحقیقات اخیر به امری متداول تبدیل شده است ولی هنوز هم پتانسیل های زیادی در این حوزه برای استفاده از عامل ها وجود دارد. در این پایان نامه روشی جدید با استفاده از یک معماری مبتنی بر عامل جهت بهینه سازی مساله اعزام تاکسی پرداخته شده است. در اینجا علاوه بر بهینه سازی فاکتورهای رضایت مشتری که در این سیستم ها معمول است، فاکتورهای جدیدی در جهت افزایش رضایتمندی رانندگان تاکسی مطرح کردیم و در ارایه راهکار، آنها را نیز مورد توجه قرار داده ایم. در پایان با استفاده از نتایج یک شبیه سازی روش ارایه شده با روش های موجود مقایسه شده و نتایج این مقایسه تحلیل شده است.