پژوهش حاضر به یکی از حساس ترین موضوعات در جهان، یعنی پدیده ی کار کودکان می پردازد. اگرچه برای از بین بردن این پدیده تلاش های بسیار زیادی از سوی سازمان های بین المللی و غیر دولتی انجام گرفته، امّا هنوز هم تعداد زیادی از کودکان، به ویژه در کشورهای توسعه نیافته و درحال توسعه مانند ایران به جای رفتن به مدرسه کار می کنند. بر پایه ی آمارهای رسمی در کشورهای درحال توسعه 250 میلیون و در ایران نیز 1800/000 کودک، کار می کنند. کار کردن، روی سلامت جسمی و بهداشت روانی کودکان تأثیر منفی می گذارد به گونه ای که به طور متوسط در هر سال 22000 کودک در اثر آسیب های کار می میرند. تحقیق حاضر به منظور بررسی وضعیت و عوامل موثر بر پدیده ی کار کودکان در شهر یزد انجام پذیرفته است. اطلاعات به روش پیمایش و استفاده از تکنیک پرسشنامه گردآوری شده است. جامعه ی آماری این تحقیق شامل کودکان کار شناسایی شده توسط مرکز کودکان خیابانی قائم استان یزد به تعداد 210 نفر می باشد. یافته ها در این تحقیق نشان داده است که مجموعه ای از عوامل اقتصادی، اجتماعی، جمعیّتی مانند درآمد و فقر خانواده، میزان تحصیلات والدین و کودک، وضعیت شغلی والدین، اعتیاد والدین، بعد خانوار و مهاجرت توأماً بر کار کودکان تأثیر می گذارند. جلوگیری از این ناهنجاری اجتماعی مخصوصاً در زمانی که که رشد جسمی، روحی، اجتماعی و فرهنگی کودکان را به خطر می اندازد و آنان را از طی مسیر طبیعی خود باز می دارد، موضوعی است که باید با اتکاء به همکاری خانواده و همه سازمان های قانون گذاری و اجرایی با از بین بردن فقر، بی سوادی، بیکاری، اعتیاد در جامعه، کنترل موالید و کاهش سیل مهاجرت به شهرهای بزرگ به مرحله اجرا گذاشته شود.