نام پژوهشگر: عبدالکریم شیخی

اثربخشی آموزش برنامه کاهش استرس بر پایه ذهن آگاهی و مهارت های مقابله با استرس بر میزان درد، کیفیت زندگی و سلامت روان بیماران مبتلا به سرطان پستان
پایان نامه 0 1393
  مهرداد اکیری اکبری   احمد علی پور

این مطالعه با هدف اثربخشی آموزش برنامه کاهش استرس بر پایه ذهن آگاهی و آموزش مهارت-های مقابله با استرس بر میزان درد، کیفیت زندگی و سلامت روان بیماران مبتلا به سرطان پستان ساکن در شهرستان دزفول انجام شد. روش: این تحقیق یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل همراه با پیگیری بود. برای این منظور طی دعوت نامه¬ای غیر رسمی از 51 بیمار که دارای شرایط مطالعه بودند ثبت نام به عمل آمد. این بیماران به صورت تصادفی به سه گروه 17 نفری شامل دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش اول تحت آموزش برنامه 8 هفته¬ای 5/1 ساعته کاهش استرس مبتنی بر ذهن¬آگاهی (کابات زین، 1990) قرار گرفت. گروه آزمایش دوم نیز تحت آموزش برنامه 8 هفته¬ای 5/1 ساعته مهارتهای مقابله با استرس (لازاروس و فولکمن، 1984) قرار گرفت. گروه کنترل تا پایان برنامه برنامه درمانی عادی خود را دریافت نمودند. هر سه گروه قبل و بعد و دو ماه پس از اجرای برنامه، پرسشنامه مختصر شدت درد، پرسشنامه کیفیت زندگی و پرسشنامه سلامت عمومی را تکمیل کردند. یافته¬ها: نتایج توصیفی نشان¬دهنده وضعیت بهتر گروه¬های آزمایش در متغیرهای کیفیت زندگی و ابعاد آن، درد و ابعاد آن و همچنین سلامت عمومی و ابعاد چهارگانه آن نسبت به گروه کنترل بود. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نیز با کنترل اثر پیش¬آزمون، نشان داد که آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن¬آگاهی باعث بهبود در کیفیت زندگی و ابعاد عملکردی و علائم آن در بیماران مبتلا به سرطان سینه شده است. همچنین این برنامه در کاهش شدت درد و کاهش تداخل درد در عملکرد روزمره این بیماران شده است. این نتایج نشان داد که برنامه ذهن آگاهی در بهبود وضعیت سلامت روان و ابعاد آن (شکایت جسمانی، اضطراب و بی¬خوابی، کنش¬وری اجتماعی و افسردگی) کارآمد بوده است. همچنین نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نیز با کنترل اثر پیش¬آزمون، نشان داد که آموزش مهارت¬های مقابله با استرس باعث بهبود در کیفیت زندگی و ابعاد عملکردی و علائم آن در بیماران مبتلا به سرطان سینه شده است. همچنین این برنامه در کاهش شدت درد و کاهش تداخل درد در عملکرد روزمره این بیماران شده است. این نتایج نشان داد که برنامه مهارت¬های مقابله¬ای در بهبود وضعیت سلامت روان و ابعاد آن (شکایت جسمانی، اضطراب و بی¬خوابی، کنش¬وری اجتماعی و افسردگی) کارآمد بوده است.

بررسی اثر سیر بر بیان tlr2 و tlr4 و ترشح سایتوکین های proinflammatory توسط سلول های منونوکلئار خون محیطی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به بیمارستان گنجویان دزفول بین سال های 1390-1392
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق - دانشکده علوم پایه 1393
  زهرا صادقیان فر   عبدالکریم شیخی

به طور معمول مازاد تغذیه، در بدن به صورت چربی ذخیره و به چاقی منجر می شود. یکی از عوامل ابتلا به دیابت نوع 2 ، چاقی است. tlr به عنوان یک پیوند ملکولی بین اسید های چرب آزاد ، التهاب و سیستم ایمنی عمل می کنند. tlr از طریق تولید سایتوکاین های پایین دست از قبیل il-10, il-6 ،il-1? ، tnf-? منجر به بروز التهاب می شوند. این سایتوکاین ها در پاسخ به محرک التهابی ترشح می شوند و مسیر های سیگنالینگ التهاب را القا می کنند. ادراک ازدیاد مواد مغذی در سلول ها از طریق یک الگوی ملکولی به نام گیرنده های ایمنی ذاتی یا tlr انجام می شود. زمانی که افزایشی 2 تا 3 برابری در غلظت سایتوکاین های مذکور داشته باشیم متافلامیشن رخ می دهد. روش آزمایش: پس از گرفتن خون محیطی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، سلول های منونوکلئار آن با روش فایکول جداسازی گردید، و با دو غلظت عصاره سیر(30% و 10%)، برای مدت 48 و 72 ساعت کشت داده شد. سپس برای اندازه گیری میزان ترشح سایتو کاین ها از روش الایزا و برای اندازه گیری بیان ژن tlr2 و tlr4 از روش pcr استفاده شد. نتایج: عصاره سیر سبب کاهش میزان ترشح tnf-? از سلول های منونوکلئار شد. همچنین بر کاهش بیان ژن های tlr2 و tlr4 اثر گذاشت. زمان و غلظت عصاره بر نتایج بی تاثیر بود و در میزان ترشح ifn? نقشی نداشت.