چکیده : هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش ا بعاد مختلف معنا درمانی(مسئولیت، آزادی، ارزش ها) بر کاهش ناامیدی زنان سرطانی شهر تهران در سال 1388 می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان مبتلا به انواع سرطان که برای دریافت خدمات مشاوره ای به انجمن سرطانی های گمنام مراجعه می کردند، تشکیل دادند. از جامعه مورد نظر، 12 نفر که دارای ناامیدی بیشتری بودند انتخاب و تحت عنوان گروه آزمایش مورد آزمون قرار گرفتند. آموزش معنا درمانی طی 8 جلسه انجام شد و در خاتمه گروه بار دیگر مورد آزمون قرار گرفت. طرح پژوهش پیش تجربی با یک گروه بود. (پیش آزمون ـ پس آزمون تک گروهی) ابزار پژوهش مقیاس ناامیدی بک با 20 سوال بود که پایایی آن 72/0 است . سوال اصلی پژوهش : آیا مداخله معنا درمانی بر کاهش نا امیدی زنان سرطانی شهرتهران موثر می باشد ؟ به منظور تحلیل دادها ازآماره های توصیفی و استنبا طی استفاده شد. نتایج به دست آمده از آزمون t وابسته حاکی از آن است که بین میانگین پیش آزمون (66/8= m) و پس آزمون(50/2m=) در نمره کل مقیاس تفاوت معنا داری (01/0p< ،67/9 =t(11) ) وجود دارد. به عبارت دیگر این مداخله توانسته میزان نا امیدی گروه زنان سرطانی را کاهش دهد. کلید واژه ها : بیماران سرطانی ، زنان ، مداخله معنا درمانی.