سهراب سپهری، امروز نه تنها در ایران که در بسیاری از کشورهای جهان شناخته شده و اشعارش به بسیاری از زبانهای زنده دنیا ازجمله آلمانی، اسپانیایی، انگلیسی، ایتالیایی، ترکی استانبولی، عربی، فرانسوی و لهستانی ترجمه شده است. در عرصه شعر معاصر پس از نیمایوشیج بیش از هر شاعر دیگری ـ به افراط و تفریط ـ درباره سهراب سپهری سخن گفته شده است. در این میان منتقدانی که براساس اظهار نظرهای علمی ـ پژوهشی به شعر و هنر این شاعر معاصر نقاش پرداختهاند، انگشت شمارند. علاوه بر این ،بسیاری از این دیدگاهها، گرتهبرداری و تقلید از دیگران است. یکی از مسائلی که منتقدان بسیاری به آن اشاره کردهاند، دیدن نشانههای فرم هایکوی ژاپنی در شعر سهراب است. اما با چند مثال و اشاره نمیتوان به چگونگی و کیفیت شعر هایکویی در شعر سپهری پی برد. این، ما را بر آن داشته است تا نشانههای شعر هایکویی را در شعر سهراب کندوکاو کنیم و شباهتها و تفاوتهای آن را مورد بررسی قرار دهیم.