در این پایان نامه ، روشهای متعارف تغییر مسیر یک پرتابه بررسی شده اند و از آنها ،روش بکارگیری جت عکس العملی که بیشترین کاربرد را در بین روشهای متعارف کنترل پرتابه های مافوق صوت و ابر صوت و به ویژه پرتابه هایی که در ارتفاعهای بالا و دانسیته هوای پایین حرکت می کنند را در نظر گرفته و با روش ابدایی این تحقیق که شامل بکار گیری نازل جانبی (یا جسم پخ) بمنظور ایجاد تغییر مسیر نوسانی یک پرتابه ابر صوت بازگشت پذیر به جو (پرواز آزاد) در محدوده جو زمین می باشد، مقایسه شده است. بدین منظور پرتابه ای با هندسه مشخص و حداقل شتاب زاویه ای لازم برای گردش 20 درجه ای پرتابه، در نظر گرفته شده است. بنابراین می توان در مورد پارامترهای یک جت عکس العملی و نازل جانبی مناسب به منظور ایجاد تغییر مسیر یک پرتابه ابر صوت تصمیم گیری نمود. و با ایجاد یک شبکه سه بعدی بر روی یک پرتابه مدل و حل معادلات نویر- استوکس، با فرض گاز کامل و رژیم جریان متناسب با ارتفاع ، تحلیل ایرودینامیکی انجام شده و این روند برای پرتابه همراه با جت عکس-العملی ، و پرتابه همراه با نازل جانبی (یا جسم پخ) تکرار می شود. که از آن نیروها و گشتاورهای ایرودینامیکی ناشی از جت و نازل جانبی ، و در نتیجه شتاب زاویه ای پرتابه همراه با جت و نازل جانبی بدست می آید. که نتایج حاصله نشان دهنده آن است که برای ایجاد تغییر مسیر نوسانی پرتابه ابر صوت مفروض یا باید از بیش از یک نازل جت عکس العملی استفاده نمود، یا ترکیبی از جت عکس العملی و جسم پخی مانند کره را بکار گرفت.