چکیده ناباروری مردان یک اختلال چند عاملی ((multifactorial است و فاکتورهای ژنتیکی و محیطی مختلفی در بروز آن نقش دارند. بخش اعظم موارد ناباروری مردان با نواقص سیستمیک مانند دیابت، چاقی، واریکوسل، سیستیک فیبروزیز و یا با عدم تعادل مقادیر استروئید های گنادی و هورمون های تروفیک، موتاسیون های ژنی و عفونت های دستگاه تناسلی در ارتباط است. اما تقریباً در 25 درصد موارد ناباروری مردان، علت دقیق ناباروری مشخص نیست که این ها به عنوان موارد ناباروری ایدیوپاتیک معرفی می شوند. پلی مورفیسم های ژنتیکی آنزیم های سم زدا، مانند گلوتاتیون s- ترانسفراز ها (gsts) ممکن است نقش مهمی را در آمادگی برای ابتلا به ناباروری ایدیوپاتیک مردان ایفا کنند. ژن های گلوتاتیون -s ترانسفرازها ( gsts) خانواده ی بزرگی از آنزیم ها را کد می کنند که این آنزیم ها توسط واکنش های کاتالیز شده بین گلوتاتیون و ترکیبات الکتروفیل? در متابولیسم کارسینوژن های محیطی? گونه های واکنش پذیراکسیژن و عوامل شیمی درمانی شرکت می کنند. gstt1در واکنش های فعالسازی و سم زدایی نقش دارد و اتصال مواد شیمیایی صنعتی مانند اتیلن اکسیدها را به گلوتاتیون کاتالیز می کند. ژن gstt1 روی کروموزوم 22q11.2 قرار گرفته است و دارای پلی مورفیسم عملکردی به فرم حذف هموزیگوت ژن است که منجر به از بین رفتن فعالیت فنوتیپی آنزیم اش می شود. اختلافات (تنوعات) نژادی و قومی در فراوانی حذف این ژن در جمعیت های مختلف وجود دارد. هدف تحقیق حاضر? بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن gstt1 با ناباروری ایدیوپاتیک مردان در جمعیتی از شهرستان رشت بود. بدین منظور، از 50 مرد مبتلا به ناباروری ایدیوپاتیک و30 داوطلب سالم نمونه ی خون جمع آوری شد. dna ژنومی از لوکوسیت های خون محیطی استخراج گردید. فراوانی ژنوتیپ ها با استفاده از واکنش زنجیره ای پلی مراز (pcr) در بیماران و کنترل های سالم تعیین شد. اختلاف معنی داری در فراوانی ژنوتیپ نولgstt1 بین بیماران و کنترل ها مشاهده نشد (x²=0.577, p=0.447). فراوانی ژنوتیپ نول gstt1 در گروه بیمار 6%بود? در مقایسه با گروه کنترل که درآن ها % 0 بود. بررسی حاضر پیشنهاد می کند که ژنوتیپ نول gstt1 با خطر بالای ناباروری ایدیوپاتیک مردان در جمعیت مورد مطالعه در ارتباط نیست? اما این مشاهدات به تا?یید بیشتر، در یک تحقیق بزرگ چند قومیتی (چند نژادی) نیاز دارد.