نام پژوهشگر: فرنوش فلاح پور

بررسی امکان کنترل زیستی انگل سس(cuscuta campestris) بوسیله از عوامل بیماری زای قارچی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده کشاورزی 1389
  فرنوش فلاح پور   مهدی نصیری محلاتی

علف های هرز انگل یکی از مهمترین عوامل کاهش عملکرد محصولات زراعی می باشند، از این میان سس، انگل اجباری بسیاری از خانواده های گیاهی است که در سال های اخیر خسارت فراوانی به زراعت چغندرقند در استان های خراسان وارد کرده است. جهت یافتن عامل زیستی مناسب به منظور کنترل سس، پژوهشی در سال های 88-1386 انجام پذیرفت. آزمایشات مقدماتی در رابطه با بیولوژی این انگل نشان داد که مناسب ترین درجه حرارت جهت جوانه زنی آن 35-25 درجه سانتیگراد می باشد و خراش دهی بذور درصد و سرعت جوانه زنی را افزایش داد. مناسب ترین عمق کاشت بذور سس 1-0 سانتیمتری بود و افزایش عمق درصد سبز شدن را کاهش داد. به منظور تعیین حساسیت ارقام رایج چغندرقند به این انگل مطالعات گلخانه ای و مزرعه ای انجام شد که در آن ارقام کستل، پائولینا، بریجیتا، فلورس و لائتیتیا مورد بررسی قرار گرفتند و براساس نتایج بدست آمده، رقم کستل به عنوان رقم حساس به سس انتخاب و در آزمون های بیماری زایی به عنوان میزبان استفاده شد. پس از گردآوری، کشت و خالص سازی قارچ های موجود در رشته های سس آلوده، در مجموع جنس های fusarium sp. ، alternaria sp. و colletotrichum sp. شناسایی شدند. مایه زنی جدایه ها با غلظت 108×1 اسپور در میلی لیتر آب مقطر سترون در مراحل مختلف رشدی علف هرز سس در آزمایشگاه و گلخانه تحقیقاتی صورت گرفت. از میان قارچ های بدست آمده جدایه 323 گونه f. oxysporum کنترل موثری بر جوانه زنی بذور سس داشت ولی با توسعه مراحل رشدی سس و استقرار آن روی میزبان از بیماری زایی قارچ مورد نظر کاسته شد. جهت بررسی تکمیلی، بیماری زایی این جدایه روی گیاهان زراعی از جمله چغندرقند، یونجه، ریحان، گندم وجو مورد بررسی قرار گرفت و هیچگونه علایم بیماری در آن ها ایجاد نکرد.

مدلسازی اثر کیفیت تغذیه ای گیاه کلزا (brassica napus l.) بر توانایی زیستی شته خردل (lipaphis erysimi kalt.) و کارایی پشه شکارگر (aphidoletes aphidimyza rondani)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده کشاورزی 1394
  فرنوش فلاح پور   مهدی نصیری محلاتی

تغییر کیفیت گیاه میزبان می تواند بر روابط متقابل سطوح غذایی اثرگذارد. در این تحقیق اثر کوددهی نیتروژن در کلزا بر توانایی های زیستی و تغییر جمعیت شته lipaphis erysimi و پشه شکارگر aphidoletes aphidimyza و اثرات متقابل آن بر عملکرد گیاه مورد بررسی قرارگرفت. در مجموع کوددهی محتوای نیتروژن کلزا، توانایی های زیستی و جمعیت شته خردل و پشه شکارگر را افزایش داد. درحالیکه بهترین کارایی شکارگر در سطح میانی کوددهی مشاهده شد. عملکرد دانه نیز وابسته به اثر متقابل کود و حضور شکارگر بود و کمترین کاهش عملکرد در نتیجه حضور آفت در سطح میانی کوددهی محاسبه شد. جهت شبیه سازی اثرمتقابل نیتروژن، حضور آفت و شکارگر بر رشد و عملکرد کلزا از مدل شبیه سازی lintul استفاده شد. در مجموع نتایج نشان داد که کاهش مصرف کود تا سطح 150 کیلوگرم در هکتار علاوه بر نداشتن اثر منفی معنی دار بر عملکرد دانه، منجر به بهبود کارایی شکارگر در مهار جمعیت آفت گردید.