نام پژوهشگر: محمد مهدی پاویز

اثرات افزودنی‏های باکتریایی، اسیدهای آلی و ملاس بر روی تخمیر سیلوی سورگوم
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان - دانشکده کشاورزی گنبد 1389
  محمد مهدی پاویز   تقی قورچی

چکیده این پژوهش به منظور ارزیابی اثرات افزودنی‏های باکتریایی (لاکتوباسیلوس پلانتاروم)، ملاس(5%)، اسید فرمیک(8/0%) و اسید پروپیونیک(1%) بر ترکیب شیمیایی، جمعیت میکروبی، پایداری هوازی، تجزیه‏پذیری ماده خشک و پروتئین خام سیلاژ سورگوم انجام شد. کربوهیدرات‏های گروه‏های تیماری با استفاده از مدل cncps آنالیز شدند. عمل سیلو کردن در ظرف‏های 10 لیتری انجام شد. سیلوها بعد از 60 روز باز شدند. داده‏ها بر اساس طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار برای هر تیمار تجزیه شدند. تجزیه‏پذیری ماده خشک و پروتئین خام به وسیله تکنیک کیسه نایلونی تعیین شدند. از سه راس گوسفند فیستول شده به منظور انجام تجزیه پذیری استفاده شد. تمام سیلاژهای تیمار شده دارای اسیدیته زیر 4 بوده و هیچ اختلاف معنی‏داری بین آنها وجود نداشت(05/0<p). سیلاژهای تیمار شده با اسیدپروپیونیک بیشترین مقدار ماده خشک و کل اسیدهای چرب فرار را داشتند(05/0>p). تیمارهای ملاس مقدار خاکستر خام و نشاسته بالاتری نسبت به دیگر گروه‏های تیماری داشتند(05/0>p). پروتئین خام در تیمار اسیدفرمیک غلظت بالاتری نسبت به گروه‏های شاهد و افزودنی باکتریایی داشت(05/0>p). غلظت آمونیاک در سیلاژهای تیمار شده با ملاس در مقایسه با دیگر گروه‏های تیماری افزایش یافت(05/0>p). افزودنی‏ها هیچ اثری بر روی فیبر نامحلول در شوینده خنثی نداشتند(05/0<p). افزودنی باکتریایی بیشترین اثر را بر روی کاهش فیبر نامحلول در شوینده اسیدی و نگهداری قند داشت(05/0>p). افزودنی‏ها باعث کاهش لیگنین در سیلاژها شدند(05/0>p). مقدار چربی خام در تیمار افزودنی باکتریایی در مقایسه با دیگر تیمارها بیشتر بود(05/0>p). نتایج نشان دادند که تفاوت معنی‏داری بین تیمارها در جمعیت باکتری‏های اسید لاکتیکی، کپک و مخمر و کل جمعیت باکتریایی وجود نداشت(05/0<p). پتانسیل تجزیه‏پذیری ماده خشک در تیمار اسید پروپیونیک بیشترین و در افزودنی باکتریایی کمترین بود(05/0>p). پتانسیل تجزیه‏پذیری پروتئین خام در تیمارهای افزودنی باکتریایی و ملاس کمتر از دیگر گروه‏های تیماری بود(05/0>p). تجزیه‏پذیری موثر در تیمارهای اسیدهای آلی و ملاس نسبت به گروه‏های افزودنی باکتریایی و شاهد بیشتر بود(05/0>p). مدل cncps نشان داد که افزودنی باکتریایی میزان فیبر غیر قابل تجزیه در سیلاژها را کاهش داد(05/0>p). سیلاژهای تیمار شده با افزودنی باکتریایی پایین‏ترین میزان فیبر قابل هضم و بیشترین مقدار کربوهیدرات غیر فیبری را داشتند(05/0>p). افزودنی باکتریایی باعث کاهش پایداری سیلاژ سورگوم بعد از 12 روز شد(05/0>p). در کل افزودنی‏ها کیفیت سیلاژ سورگوم را افزایش دادند. کلمات کلیدی: سیلاژ سورگوم، ترکیب شیمیایی، جمعیت میکروبی، تجزیه پذیری، پایداری هوازی، cncps