نام پژوهشگر: سمانه قزوینی

طنز در آثار فریدون توللی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه الزهراء - دانشکده ادبیات، زبانهای خارجی و تاریخ 1393
  سمانه قزوینی   مهدی نیک منش

چکیده: طنز وسیله ای ا ست که اشتباهات و جنبه های نامطلوب رفتار بشری، فسادهای اجتماعی و سیاسی یا حتی تفکرات فلسفی را به شیوه ای خنده دار به چالش می کشد. فریدون توللی در وادی طنز نویسنده ای موفق است. دو کتاب التفاصیل و کاروان که اساس کار این پایان نامه است، دریچه ایی است بر اندیشه توللی. او با طرح انتقادات سازنده و صادقانه، با زبانی کهن و آمیخته با اصطلاحات متداول در زبان محاوره ای بر زیبایی و جذابیت آثار طنزش افزوده است. در فصل اول به مسائل کلی تحقیق از جمله مقدمه، هدف، پیشینه تحقیق و روش کار پرداخته شده است. در فصل دوم به طنز و تاریخچه ی آن پرداخته شده است. فصل سوم به شرح آثار و احوال زندگی نویسنده اختصاص یافته است. فصل چهارم که هدف اصلی این پژوهش است تحلیل طنز توللی از سه دیدگاه موضوعات، آماج و شگردهای زبانی و ساختاری است. موضوعات طنز توللی بر اساس چهار محور مسائل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته در بخش آماج، توللی بدون بیم و هراس، طبقاتی از جامعه را مورد آماج خود قرار داده است، و بدین طریق خطاکاران را به خطای خود آگاه ساخته است و حتی سران حکومتی چون شاه و نخست وزیران نیز از تیغ انتقاد او در امان نمانده اند. در بخش شیوه ها و شگردهای طنز از شگردهایی چون نقیضه گویی، وضع معانی طنزآمیز برای واژگان، برجسته سازی و... بهره جسته است. توللی، با استفاده از ابزار طنز به هدف خود که آگاه کردن مردم نسبت به معضلات جامعه و انتقاد از علل به وجود آورنده ی این مشکلات است، به خوبی دست یافته است. واژگان کلیدی: طنز، فریدون توللی، موضوعات طنز، آماج طنز، شگردهای طنز