وجود مدل های مختلف مدیریتی و کیفیتی در سازمان ها و تداخل آن ها همواره یک معضل مشترک سازمان ها بوده است. از سوی دیگر به صورت مشخص در مدل ارزیابی متوازن، فرایند طولانی جاری سازی این مدل همواره دغدغه سازمان های طالب این مدل بوده است بر این اساس این سوال مطرح می شود که آیا می توان یک مدل میانی که تلفیفی از مدل ارزیابی متوازن و استاندارد گستره دانش مدیریت پروژه باشد ارائه کرد تا از گونه گونی و تشطط مدلها کاسته شود؟ سوال دومی که مطرح می شود این است که آیا می توان فرایند جاری سازی مدل ارزیابی متوازن را از طریق استانداردسازی معیارها برای هر نوع سازمان کوتاه تر کرد؟ برای این کار ابتدا بر مبنای مدل ارزیابی متوازن که توسط کاپلان و نورتون ارائه شده، برای هر کدام از چهار منظر مالی، مشتری، فرایندهای داخلی و یادگیری و رشد، با روش تحلیل محتوا، معیارهایی استاندارد ارائه شد که برای همه سازمان های طراحی مهندسی قابل استفاده می باشد و نهایتا لیستی از معیارها بقصد استانداردسازی برای سازمان های طراحی مهندسی مشابه ارائه شد .با توزیع پرسشنامه تکمیل کنندگان معتقد بودند که این معیارها برای سایر سازمان های مشابه به طرز نسبتا مطلوبی قابل استانداردسازی است.سپس به همان روش (تحلیل محتوا) ارتباط میان معیارها و فرایندهای استاندارد گستره دانش مدیریت پروژه بررسی شد و نهایتا فرایندهایی که در محاسبه معیارها دخیل هستند، تحت عنوان فرایندهای استراتژیک دانش مدیریت پروژه شناسایی شد. حاصل نهایی پژوهش ارائه الگوی مفهومی یک مدل است که در نتیجه گیری پژوهش آمده است.