هدف از این تحقیق امکان بررسی تشخیص انساب در اسب اصیل ترکمن ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره بود. تعداد 51 نمونه خون از اسب های اصیل ترکمن در منطقه راز و جرگلان در خراسان شمالی جمع آوری شده و dna ژنومی استخراج گردید. سپس واکنش زنجیره ای پلیمراز برای تکثیر قطعات چهار جایگاه نشانگر ریزماهواره (hms02، hms03، hms07و aht04) با استفاده از جفت آغازگرهای اختصاصی به صورت استاندارد انجام شد. محصولات واکنش زنجیره ای پلیمراز بر روی ژل اکریل آمید 8 درصد الکتروفورز شدند. جهت بررسی پارامترهای جمعیتی از نرم افزارهای popgene 3.2 و f-stat 1.2 استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تعداد آلل ها در چهار جایگاه مورد مطالعه از 9 تا 12 آلل متغیر بود. بیشترین مقدار هتروزیگوسیتی (8847/0) مربوط به جایگاه hms02 و کمترین مقدار آن (8039/0) در جایگاه hms03 مشاهده شد. بیشترین مقدار اطلاعات چند شکلی (86/0) به جایگاه hms07 و کمترین مقدار این معیار (77/0) به جایگاه hms03 مربوط می شد. بیشترین و کمترین مقدار شاخص شانون (2617/2 و 0532/2) نیز به ترتیب در جایگاه های ژنیhms07 و aht04 برآورد گردید. بیشترین و کمترین مقدار احتمال رد در جایگاه های hms03 و hms07 با مقادیر 1 و 535/0 مشاهده شد و میانگین این معیار برا ی این 4 جایگاه 8235/0 برآورد گردید. نتایج این تحقیق مشخص نمود که این 4 جایگاه با توجه به چند شکلی و احتمال رد بالای مشاهده شده، می توانند به عنوان یک نشانگر ملکولی مناسب در تست انساب در اسب های اصیل ترکمن مورد استفاده قرار گیرند.