به منظور بررسی مصرف تانن و تاثیر آن بر پارامترهای میکروبی شکمبه در گوسفند تالشی و جداسازی ایزوله های باکتریایی تجزیه کننده یا مقاوم به تانن و استفاده از آن بعنوان افزودنی باکتریایی، سه آزمایش انجام شد. ابتدا ارزش غذایی پوسته پسته صنعتی خشک، پوسته پسته آفتاب خشک، تفاله انگور با تانن کم، تفاله انگور با تانن زیاد و یونجه به روش های آنالیز شیمیایی ارزیابی شد. ترکیب شیمیایی (گرم در کیلو گرم ماده خشک) برای مواد خوراکی فوق ذکر بترتیب ماده آلی، 894، 878، 958، 961 و 913؛ پروتئین خام 174، 136، 98، 91 و 149 و ترکیبات فنولیک کل 5/132، 3/135، 5/18، 88 بود. همچنین ترکیب شیمیایی (گرم در کیلو گرم ماده خشک) جیره های آزمایشی با سطوح 0، 25 و50 درصد پوسته پسته بترتیب ماده آلی، 945، 935 و 921؛ پروتئین خام، 136، 142 و 147 و ترکیبات فنولیک کل، 2/7، 43 و 78 بود. آزمایش اول: قابلیت هضم ماده آلی مواد خوراکی تانن دار و اثر تانن بر قابلیت هضم، تجزیه و تخمیر عصاره تاننی و متابولیت های تانن قابل هیدرولیز و قابلیت هضم ماده آلی جیره های آزمایشی با سطوح صفر، 25 و50 درصد پوسته پسته به روش تولید گاز با استفاده از مایع شکمبه گوسفند تالشی تغذیه شده با پوسته پسته مصرفی ارزیابی شد. قابلیت هضم ماده آلی پوسته پسته صنعتی خشک، پوسته پسته آفتاب خشک، تفاله انگور با تانن کم و یونجه بترتیب 4/63، 3/60، 6/37 و 8/64 درصد بود. نتایج تجزیه و تخمیر عصاره تاننی و متابولیت های تانن قابل هیدرولیز نشان دهنده تجزیه کامل تانن قابل هیدرولیز و استفاده از آن بعنوان منبع انرژی بود. قابلیت هضم ماده آلی جیره های آزمایشی به ترتیب 8/73، 8/76 و 6/76 درصد بود (05/0> p). نتایج آزمایش اول نشان دهنده تکامل در اکوسیستم میکروبی شکمبه گوسفند تالشی برای استفاده از تانن بعنوان منبع انرژی بود. آزمایش دوم: برای جداسازی باکتری های تجزیه کننده یا مقاوم به تانن از مایع شکمبه گوسفند تالشی از تکنیک کشت به روش هانگیت و تکنیک جار بی هوازی (گاز پک نوع a) استفاده شد. تعداد 2 جدایه مقاوم و 5 جدایه تجزیه کننده عصاره تاننی پوسته پسته جدا گردید. همچنین این مجموعه باکتریایی توانایی رشد و زنده مانی در محلول 5/0 درصدی عصاره تاننی پوسته پسته و 2 درصدی اسید تانیک را داشت. آزمایش سوم: بررسی فعالیت جدایه ها و اکوسیستم کامل میکروبی شکمبه گوسفند تالشی در هنگام انتقال به مایع شکمبه گاو شیری بصورت مقایسه ای برای جیره های آزمایشی انجام گرفت. قابلیت هضم ماده آلی با اضافه نمودن اکوسیستم کامل میکروبی بترتیب برای جیره های آزمایشی با سطوح صفر، 25 و50 درصد پوسته پسته از 9/70، 5/65 و 1/61 به 1/77، 2/74 و 1/69 درصد افزایش یافت (05/0> p). همچنین قابلیت هضم ماده آلی با اضافه نمودن جدایه های فعال شده بترتیب برای جیره های آزمایشی 1 ،2 و 3 از 2/72، 69 و 5/65 به 6/74، 72 و 1/68 درصد افزایش یافت (05/0> p).