هدف از این پژوهش بررسی علل و عوامل خرافه گرایی و شیوه های مواجهه با آن از نظر اعضای هیئت علمی علوم انسانی دانشگاه اصفهان و تهران بوده است. در این پژوهش از روش توصیفی- پیمایشی استفاده گردیده است. جامعه آماری در این تحقیق، کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاههای اصفهان و تهران در شاخه علوم انسانی بود. تعداد این جامعه آماری در کلیه رشته های علوم انسانی در دانشگاه تهران، 601 نفر و در دانشگاه اصفهان ، 315 نفر بوده است. نمونه ی آماری شامل 150 نفر از اعضای هیئت علمی علوم انسانی دانشگاه های مذکور بوده که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شده اند.ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه ی محقق ساخته شامل47 سوال بسته پاسخ که براساس مقیاس پنج درجه ای لیکرت طراحی گردیده، می باشد. روایی صوری و محتوایی آن پس از بررسی و بیان نظرات توسط اساتید محترم راهنما و مشاور و چند نفراز اساتید متخصص مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ پس از اجرای مقدماتی 885/0 تعیین گردید که نشان دهنده پایایی مناسب ابزار می باشد؛ سپس پرسشنامه ها توسط نمونه ی مورد نظر تکمیل گردید. یافته ها و نتایج این پژوهش حاکی از آن است که مهم ترین عوامل موثر در توسعه ی خرافه گرایی از دیدگاه پاسخگویان به لحاظ روانی "مواجهه با ناکامی های مکرر در زندگی" و به لحاظ فرهنگی- اجتماعی "جهل انسان نسبت به علل برخی از وقایع و حوادث" می باشد. همچنین مهم ترین شیوه ی مواجهه با خرافه گرایی، "گسترش علم و کمک به آگاهی عمومی" مطرح شده است. در ادامه دیدگاه های نمونه ی مورد نظر با توجه به متغیرهای دموگرافیک( دانشگاه، جنسیت، سن، میزان تحصیلات، سابقه خدمت، رتبه دانشگاهی و دانشکده) مورد تحلیل قرار گرفته است.