مواقف قیامت از مهمترین صحنه های قیامت است. این پایان نامه با عنوان« بررسی کلامی مواقف قیامت( نامه اعمال، میزان، حساب) از نظر کلام امامیه» به این مهم می پردازد. از دیدگاه متکلمین برجسته امامیه، نگارش و کتابت اعمال به معنای ثبت و حفظ عین عمل است و کتاب اعمال مشتمل بر خود اعمال است. بنابراین خواندن نامه اعمال، مشاهده عین اعمال می باشد. این مطلب همان نظریه تجسم اعمال است که دلایل عقلی و نقلی زیادی آن را تأیید می کند. نامه اعمال مرجع سنجش و حسابرسی بندگان است. در رابطه با حقیقت میزان متکلمان امامیه نظرات گوناگونی ارائه نموده اند. تفسیر میزان به عدل، ظهور نورانیت نفس، وزن نامه اعمال و ارزشمندی انسان از جمله ی این نظریات است. دیدگاه علامه طباطبایی که سنجش مقدار اشتمال اعمال، اخلاق و عقاید بر حقیقت است، با ظاهر آیات و روایات سازگاری بیشتری دارد. آنچه که آثار نفسانی با آن سنجیده می شود عبارت است از عدل، حقیقت،انبیا و جانشینان آنان که عدل و حقیقت عینی می باشند. موقف حساب به معنای ظهور نتایج اعمال است که این نتایج همواره همراه انسان هستند اما از آن غافل است. سختی و آسانی حساب نیز نسبت به ادراک حساب شوندگان قابل تصور است. پرسش از توابع حساب می باشد زیرا زمینه ی به ظهور درآوردن نتایج اعمال است.

هزارویک شب با نثری آمیخته به نظم، اثری روایی در حوزه ی ادبیات داستانی است. همکاری عبداللطیف طسوجی تبریزی و سروش اصفهانی در ترجمه ی این اثر، درکنار ساخت ویژه، نوع روایت، استفاده از تکنیک های کلامی خاص و امتزاج نظم و نثر، هزارویک شب را به اثری ممتاز تبدیل کرده است. تلفیق نظم و نثر در ساختار روایی این اثر که روایت در آن عمدتا برعهده ی نثر است، بررسی نقش و جایگاه شعر را در حکایت های آن ممکن ساخته است. حضور شعر در گفتگوی شخصیت های داستانی و شیوه های مختلف ارتباط کلامی(گفتاری) آنان با یکدیگر، به بررسی کاربرد و نقش گونه های گفتاری منظوم در ساختار روایی هزارویک شب منجر شده است. به همین منظور، در این پژوهش، پس از مقدمه ای کوتاه درباب کلیات کار (فصل اول)، خاستگاه، سیر شکل گیری، ترجمه و نفوذ این اثر در غرب بررسی و مباحثی پیرامون اهمیت ادبی و ساختار روایی آن در فصل دوم، بیان شده است. فصل سوم به شعر، مضمون، کاربرد و کارکردهای آن در حکایات هزارویک شب، اختصاص یافته است تا زمینه ی بررسی مبحث اصلی پژوهش در فصل چهارم فراهم شود. در فصل چهارم، جایگاه کلام و گفتگو در هزارویک شب به عنوان مقدمه ی فصل، زمینه ساز بررسی گونه های گفتاری منظوم در هزارویک شب شده است. فصل پنجم نیز حاوی نتایج حاصل از پژوهش است و نشان می دهد که شعر در هزارویک شب، نه تنها از عهده ی توصیف بر می آید و با تزیین عبارت و لفظ، روایت را دلپذیر می سازد؛ بلکه در پیوندی منسجم با نثر، خط سیر روایی حکایت را تحرک می بخشد و با فضاسازی، گره گشایی و ایجاد تغییر در روند ماجرا، حوادث داستانی را به پیش می برد.