هدف کلی این تحقیق، تعیین اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر میزان کلی روابط انسانی (و ابعاد آن) و رفتار شهروندی سازمانی پرستاران بیمارستان شهید آیت ا... کاشانی اصفهان با توجه به متغیرهای جمعیت شناختی بود. در این پژوهش از روش آزمایشی استفاده شده است. برای ارزیابی مهارت های ارتباطی و روابط انسانی از پرسشنامه استاندارد مهارت های ارتباطی بارتون (1990) و از پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی اسمیت و همکارانش (1983) برای ارزیابی و اندازه گیری رفتار شهروندی سازمانی استفاده شده است. برای برآورد پایایی پرسشنامه ها، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است که ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه مهارت های ارتباطی 80/0 و زیرمقیاس های این پرسشنامه؛ مهارت کلامی 71/0، مهارت شنود 76/0 و مهارت بازخورد 72/0 و پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی 74/0 برآورد شد. جامعه آماری کلیه پرستاران بیمارستان آیت ا... کاشانی اصفهان در سال 1388 بود که شامل 158 نفر (118 نفر زن و 40 نفر مرد) در 12 بخش می شدند، نمونه آماری مشتمل بر 20 شرکت کننده در گروه آزمایشی و 20 شرکت کننده در گروه کنترل بود که از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام پذیرفت. نتایج اصلی پژوهش به شرح زیر بوده است: (1) آموزش مهارت های ارتباطی بر روابط انسانی 79 درصد (01/0p<)، (2) بر مهارت کلامی 74 درصد (01/0p<)، (3) بر مهارت شنود 72 درصد (01/0p<)، (4) بر مهارت بازخورد 72 درصد (01/0p<) و (5) بر رفتار شهروندی سازمانی پرستاران بیمارستان شهید آیت ا... کاشانی اصفهان 60 درصد تأثیر داشته است (01/0p<). همچنین برخی از متغیرهای جمعیت شناختی با متغیرهای پیش آزمون رابطه داشتند (05/0p?) که در تحلیل کوواریانس کنترل شدند. بنابراین در صورت طراحی و اجرای استاندارد کارگاه های آموزشی و تدریس توسط مدرسین مجرب و متخصص، آموزش مهارت های ارتباطی بر روابط انسانی و رفتار شهروندی سازمانی تأثیر دارد.