حجم انبوهی از آثار تاریخی، آن دسته از تزئیناتی هستند که ارتباط و وابستگی نزدیکی با معماری داشته و در هویت بخشی به فضای معماری موثر واقع شده اند.نمونه ای از این تزئینات نقا شی هایی هستند که برروی دیوار، سقف و کف بناها قرارگرفته اند. تزئین کفها در منازل خصوصی یا در مکانهای عمومی ایران، در اعصار پیشین ناشناخته نبوده است. همانطور که در منابع تاریخی ذکر شده بقایای رنگ و توجه به تزئینات کف بنا قرنها قبل از ساسانیان، در ایران وجود داشته است.حفاظت از این تزئینات به دلیل هویت وابسته شان راهکارهایی ویژه و همخوان با شرایط هر بنا یا محوطه را می طلبند. پژوهش حاضر به بررسی یک نمونه نقاشی غیرمنقول که با عنوان کف نگاره معرفی گردیده است، واقع در سایت حفاری شده شهرگور فیروزآباد می پردازد.با توجه به اهداف پروژه مبنی بر شناخت موادومصالح، شناخت آسیب ها و بررسی راهکارهای حفاظتی رساله حاضر در چهار فصل تنظیم گردیده است. به کمک روش های آزمایشگاهی و دستگاهی از جمله xrd,xrf,sem,ftir اقدام به شناسایی لایه های نقاشی وتکنیک اجرای اثرگردید.در پی اتمام حفاری و پس از گذشت پنج سال از حفاظت اولیه، اثر مذکور بطور مجدد دچار تخریب گشته و رو به زوال می باشد.در همین خصوص با توجه به بررسی اقلیم محیط و عوامل آسیب رسان،بیشترین علل تخریب نقاشی از سطح زیر تکیه گاه شناسایی گردید.در بحث حفاظت با توجه به بررسی مبانی نظری در رابطه با حفاظت از نقاشی های غیرمنقول واقع در سایت های باستان شناسی ، سه نوع رویکردکلی برشمرده شده است.در نهایت پروژه با نظری به روش های جدید حفاظتی هفت طرح آلترناتیو جهت حفاظت از کف نگاره شهرگور پایان می یابد.