تمدن غنی و والایی که در دوره ساسانیان در کشور ایران بوجود آمد در پیشرفت تمدن و فرهنگ ملل آسیا و اروپای شرقی اهمیت زیادی داشت. امروزه اغلب موسیقیدانان ایرانی با سازهای متداول در موسیقی جهان آشنایی دارند. امّا تا اواخر دوره قاجار، رایج ترین سازهای اصیل ایرانی عبارت بوده اند از نی، کمانچه، سنتور، تار و انواع آلات موسیقی ضربه ای مانند کوس، دُهُل، نَقاره، دَف، دایره و دایره زنگی. از زمان ناصرالدین شاه، صنعتگران برجسته این آلات موسیقی را به زیباترین صورت می ساختند و هنرمندانه تزیین می کردند. موسیقی ایران کاملاً ریش? ایرانی دارد و در نهایت تأثیراتی از دیگر موسیقیها گرفته است . سازهای ایرانی به بسیاری از کشورها راه پیدا کردند و در برخی تغییراتی ایجاد شد . در این پژوهش با سازهایی نظیر چنگ ، بربط و ... آشنا شدیم که کاملاً خاستگاه ایرانی دارند و اساس پیدایش سازهایی چون هارپ و گیتار می باشند . متأسفانه اکثر سازهای متداول در عصر ساسانی دیگر وجود ندارند و یا تغییراتی در ساختار آنها انجام گشته و بعنوان سازهایی با ملیتهایی به جز ایرانی شناسانده شده اند.