به منظور بررسی تأثیر شدت های مختلف اجرای یک تمرین فزاینده بر زمان واکنش( ساده و انتخابی) پسران ورزشکار و غیر ورزشکار20 دانشجوی پسر سالم 26-21 سال دانشگاه چمران انتخاب شدند. از این میان، 10 نفر در رشته های مختلف تحصیلی، که حداقل دو سال سابقه حضور در تیم های ورزشی دانشگاه را داشتند به عنوان گروه ورزشکار (سن 7/1±5/23 سال، قد 1/4±180سانتی متر و وزن 8/5±5/75 کیلوگرم) و10 نفر که هیچگونه سابقه فعالیت منظم ورزشی نداشتند به عنوان گروه غیر ورزشکار (سن 4/1±6/21سال، قد 7/6±175 سانتی متر و وزن 4/3±5/85 کیلو گرم) انتخاب شدند. هر دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار در دامنه هوشی بالا (آزمون هوش ریون بزرگسالان) قرار داشتند. آزمودنی ها تحت یک فعالیت فزاینده وامانده ساز، روی تردمیل شروع به فعالیت کردند. قبل،حین و بعد از اجرای فعالیت، هر 30 ثانیه یکبار آزمونٍ زمان واکنش ساده و دو انتخابی از آزمودنی ها گرفته شد. هنگام اجرای فعالیت، ضربان قلب آزمودنی ها در هر مرحله ثبت گردید. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمونهای t مستقل و t همبسته وتحلیل واریانس دو طرفه با اندازه گیری های مکرر در سطح معنی داری نشان داد بین میانگین نمرات زمان واکنش ساده پسران ورزشکار و غیر ورزشکار در شدت های مختلف فعالیت و لحظه واماندگی تفاوت معنی داری وجود ندارد. ولی بین میانگین نمرات زمان واکنش انتخابی پسران ورزشکار و غیر ورزشکار در شدت های مختلف فعالیت و لحظه واماندگی تفاوت معنی داری وجود دارد،ورزشکاران از غیر ورزشکاران بهتر عمل کردند(0.03p=) بنابراین می توان نتیجه گرفت که شدت های مختلف اجرای یک فعالیت فزاینده بر زمان واکنش ساده پسران ورزشکار و غیرورزشکار تاثیر معنی داری دارد ولی بین ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنی دار نیست. همچنین، شدت های مختلف اجرای یک فعالیت فزاینده بر زمان واکنش انتخابی پسران ورزشکار و غیرورزشکار تاثیر معنی داری دارد