سازمانها برای تحقق اهداف خود دارای منابع و داراییهای متعددی هستند. برخی از این منابع و دارایی ها بسیار ارزشمند، یگانه و منحصر به فرد هستند و برای کسب مزیت رقابتی نقش محوری دارند. دانش از جمله این موارد است بطوریکه دانش را جایگزین نهایی تولید، ثروت و سرمایه پولی می دانند. انتقال دانش در سطح سازمان هم بر سرعت و هم بر عملکرد سازمان اثر مثبت می گذارد. دانش چیز جدیدی نیست ولی پذیرش آن به عنوان سرمایه سازمانی چیز جدیدی است. امروزه نیاز به بهره برداری هر چه بیشتر از دانش در سازمانها برای نیل به ارزشهای بالاتر، اهمیت بیشتر ی در مقایسه با سالهای قبل یافته است. به دلیل فقدان رویکردی نطام مند برای مدیریت دانش تنها 20درصد از دانش موجود یک سازمان در عمل مورد استفاده واقع می شود. این در حالی است که موفقیت حال و آینده در رقابت بین سازمانها تا حد کمی مبتنی بر تخصیص منابع فیزیکی و مالی و تا حد زیادی مبتنی بر مدیریت دانش خواهد بود. به عبارت دیگر در اقتصاد دانش محور مدیریت دانش به عنوان یک عمل تولید ثروت اقتصادی نسبت به مدیریت دارایی های فیزیکی اولویت دارد. شناخت این عوامل و توجه به میزان تأثیر و اهمیتی که در مدیریت دانش دارند، می تواند مدیران را در تصمیم گیریها و فرآیند های اجرایی یاری کند تا مدیریت دانش به شکلی کاراتر و موثرتر در سازمان اجرا شود و از اشتباهات و دوباره کاریها جلوگیری کند. اما نکته ای که در این تحقیقات کمتر مورد توجه قرار گرفته و مدیران را سردرگم می کند این است که در هر کدام از مراحل مختلف مدیریت دانش چه عواملی را باید مد نظر داشته باشند تا مدیریت دانش را به طور موثرتر به اجرا در بیاورند. در این راستا پژوهش حاضر تلاشی است جهت شناسایی عوامل موثر بر هر یک از مراحل مختلف مدیریت دانش که شامل خلق، مستند سازی، تسهیم، در دسترس قرار دادن و بکارگیری دانش است. در ادامه برای بررسی بیشتر این موضوع، مقایسه ای میان نقطه نظرات نخبگان مدیریت دانش و مدیران شرکت گروه خودرو سازی سایپا در خصوص ضریب اهمیت هر کدام از این عوامل انجام خواهیم داد تا در صورت هر گونه تناقض میان نقطه نظرات که حاکی از عدم شناخت کافی از سوی مدیران شرکت است، آنان را مطلع کرده و در جهت آشنایی بیشتر مدیران و درک اهمیت این عوامل در راستای موفقیت مدیریت دانش تلاش کرد.