آگاهی یافتن نسبت به هویت و حقیقت خود از جمله مسایل مهم جامعه امروز است. بنابراین ‏شناخت عوامل مهم و اثرگذار در فرایند تکوین هویت شخصی ضرورت می یابد. پژوهش حاضر با هدف ‏بررسی رابطه میان مولفه های اصلی هوش معنوی و جهت گیری مذهبی و نقش این عوامل در ساختار ‏هویت فردی انجام گرفت. نمونه مورد مطالعه شامل 381 نفر( 133 مرد و 248 زن) از بین دانشجویان 18- ‏‏25 سال دانشگاه های دولتی شهر تهران با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای ‏انتخاب گردید. پرسشنامه گزارش شخصی هوش معنوی کینگ‎(sisri‏-24‏‎)‎، پرسش نامه هویت شخصی ‏احمدی و پرسشنامه جهت گیری مذهبی اسلامی آذربایجانی اجرا گردید. داده های پژوهش با استفاده از ‏روش های آماری همبستگی بین متغیرها، رگرسیون چندمتغیره، آزمون ‏t‏ و تحلیل واریانس یک راهه ‏مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که تمامی مولفه های هوش معنوی ‏با جهت گیری مذهبی ارتباط معنادار و مثبتی دارند. همچنین بین مولفه های هوش معنوی و جهت گیری ‏مذهبی با هویت فردی، رابطه ای معنادار و مثبت وجود دارد. ‏ بر طبق نتایج این پژوهش، 23 درصد از واریانس هویت فردی بر اساس جهت گیری مذهبی فرد ‏و 9 درصد بر اساس هوش معنوی قابل تبیین است. بنابراین، جهت گیری مذهبی نسبت به هوش معنوی ‏در هویت یابی فرد سهم بیشتری دارد. علاوه بر آن، نتایج حاصل تفاوت معناداری را در توانایی هوش ‏معنوی و مولفه های آن بین دختران و پسران نشان نداد. اما، بین دو گروه تفاوت معنا داری در جهت ‏گیری مذهبی و هویت فردی وجود داشت به گونه ای که دختران نمرات بالاتری را نسبت به پسران در ‏مقیاس جهت گیری مذهبی داشتند. همچنین، دختران در مقایسه با پسران هویت فردی شکل یافته تری را ‏نشان دادند.‏ کلید واژه ها: هوش معنوی، جهت گیری مذهبی، هویت فردی