جودو ورزشی رزمی و برخوردی است. شرکت در این ورزش مستلزم پذیرفتن خطر آسیب برای ورزشکاران می باشد. هدف این پژوهش آنالیز ویدئویی آسیب های جودوکاران مرد شرکت کننده در المپیک 2008 پکن وجهانی 2009 روتردام بود. بدین منظور فیلم 620 مسابقه ازالمپیک 2008 پکن و جهانی 2009 روتردام تهیه و با استفاده از نرم افزار quintic sports1.08 version 17 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. و اطلاعات مربوط به آسیب ها ثبت شد. در مجموع 39 آسیب در 620 مسابقه مشاهده شد. نتایج در خصوص مکانیسم آسیب ها اختلاف معناداری را در بین علل مختلف منجر به آسیب نشان شد (05/0p< ، 33/19=2?). گاردگیری، افتادن و پرتاب شدن از عوامل اصلی مکانیسم بروز آسیب در بین جودوکاران بودند. بین میزان بروز آسیب در قسمتهای مختلف بدن اختلاف معناداری مشاهده شد ( 05/0p< ، 56/11=2?). شانه، سر و صورت، آرنج و زانو بیشترین آسیب دیدگی ها را در بین نواحی مختلف بدن به خود اختصاص دادند. جودوکاران سبک وزن نسبت به وزن های دیگر آسیب بیشتری دیدند ( 05/0p< ، 92/14=2?). در بین زمان های مسابقه بیشترین آسیب ها در دقیقه پنجم رخ داد ( 05/0p< ، 12/11=2?). بین میزان بروز آسیب در حالت های خاک و سرپا اختلاف معناداری مشاهده شد (05/0p< ، 56/13=2?). بیشترین آسیب ها در حالت سرپا مشاهده شد. از نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که گاردگیری عامل اصلی آسیب ها، شانه مستعدترین محل آسیب، جودوکاران سبک وزن پرآسیب ترین جودوکاران، دقیقه پنجم و حالت سرپا بیشترین آسیب را به خود اختصاص دادند. نتایج پژوهش حاضر می تواند در طراحی برنامه های پیشگیرانه از آسیب موثر باشد و به مربیان، جودوکارن و تیم پزشکی کمک شایانی نماید.