نحوه بکارگیری منابع در یک سازمان، به عنوان یکی از عوامل بسیار موثر بر عملکرد آن می باشد. با افزایش محیط رقابتی و نیز پیچیده تر شدن ساختار سازمانی و افزایش شدید تغییرات محیطی، این اهمیت بیشتر نمایان شده است. برهمین اساس، تکنیک های مختلف مهندسی و مدیریتی جهت استفاده موثر از منابع در حوزه های مختلف سازمان ها معرفی و بکار گرفته شده است. در این تحقیق به صورت کلان و به کمک نظریه سیستم ها الگوئی ارائه و مورد بررسی قرار می گیرد که در آن نقل و انتقال صحیح منابع بین بخش های مختلف سازمان و تأثیر آن بر قابلیت های سازمان، به صورت یک الگوی سیستمی ارائه می گردد. مهم ترین جنبه نوآوری این تحقیق، تلفیق نظریه های مدیریتی و روش های مهندسی است. این امر با نمایش، تجزیه و تحلیل دینامیکی یک مدل مفهومی مدیریتی حاصل شده است. جهت ارائه این الگو از تکینک معماری سازمانی و مدل دینامیک سیستم ها، بهره گرفته شده است. همچنین این الگو در شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی پیشنهاد گردیده است. برای بررسی اعتبار الگو از روش تحقیق میدانی و تحلیل آماری استفاده شده است. به طور کلی در این پایان نامه، ایجاد چارچوبی که شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی بتواند از منابع در دسترس, جهت بالا بردن قابلیت ها و رسیدن به اهداف خود استفاده نماید، مورد بحث قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که رابطه مستقیمی می تواند بین بکارگیری منابع در بخش های مناسب و نیز بهبود قابلیت های سازمان وجود داشته باشد.