یک نقطه ضعف مهم در ارتباط با طراحی کنترل کننده ی مقاوم برای مدل های به دست آمده از شناسایی به روش خطای پیش بینی این است که روش های طراحی کنترل مقاوم بسیار قلیلی مستقیماً با نواحی عدم قطعیت بیضوی، به دست آمده از آزمایش شناسایی سیستم سازگار هستند. مدل های به دست آمده از آزمایش شناسایی سیستم در چارچوب خطای پیش بینی در یک مجموعه ی عدم قطعیت بیضوی جای می گیرند. در این پایان نامه، یک روش توام طراحی سیگنال ورودی/کنترل کننده ی مقاوم ارائه می شود که پایداری سیستم حلقه-بسته و ارضای کارایی مقاوم مورد نظر را با استفاده از مدل های به دست آمده از داده های آزمایش تضمین کند. از پارامتری کردن بعد محدود طیف سیگنال ورودی برای نمایش مسئله ی طراحی ورودی به صورت یک مسئله ی بهینه سازی محدب استفاده شده است. همچنین از روش طراحی کنترل کننده ی مقاوم برای سیستم های با عدم قطعیت بیضوی استفاده شده و ویژگی های داده شده بر روی تابع تبدیل حلقه-بسته به صورت شروط کافی بر روی سیگنال ورودی مورد استفاده در آزمایش شناسایی سیستم ترجمه شده اند. یک فرض پایه که بر روی روش های طراحی کنترل کننده های فیدبک وجود دارد این است که این روش ها باید به صورت عملی قابل پیاده سازی باشند. علاوه بر این به خاطر تبدیل های آنالوگ به دیجیتال و دیجیتال به آنالوگ، محدودیت در طول کلمه ای اعداد و خطاهای گرد کردن در محاسبات عددی و همچنین نیاز به تامین مهندس با تجربه، محدودیت هایی در پیاده سازی عملی کنترل کننده ها وجود دارد. بنابراین، لازم است که هر کنترل کننده ای قادر به تحمل مقداری عدم قطعیت در پارامترهای خود باشد، بدین منظور یک روش نیز برای طراحی کنترل کننده ی مقاوم غیرشکننده در شناسایی سیستم ارائه شده است.