هدف این پژوهش بررسی تاثیر افت شنوایی بر پیشرفت ریاضیات دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در مقایسه با دانش آموزان شنوای نرمال مدارس عادی بود.و این که افت شنوایی تا چه اندازه توانمندی دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در خصوص کسب مهارتهای ریاضیات راتحت تاثیرخود قرار داده است.فرضیه های پژوهشی عبارت است از: -افت شنوایی باعث کاهش در دانستن سطح عملکرد شناختی ریاضیات در دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در مقایسه با دانش آموزان عادی می شود. -افت شنوایی باعث کاهش در دانستن واقعیت ها ، روش ها و مفاهیم در دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در مقایسه با دانش آموزان عادی می شود. -افت شنوایی باعث کاهش در کاربرد دانش و درک در دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در مقایسه با دانش آموزان عادی می شود. -افت شنوایی باعث کاهش استدلال در دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در مقایسه با دانش آموزان عادی می شود. پژوهش مورد نظر از نوع کاربردی و علّی – مقایسه ای می باشد.جامعه آماری دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی ونمونه آماری کلیه دانش آموزان آسیب دیده شنوایی پایه چهارم ابتدایی (40 نفر) ازمدارس استثنایی شهرستانهای استان تهران (ری،ورامین،پاکدشت) و 40 نفر از دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی مدارس عادی که بطور متناظرازمدارس هم جوار با مدارس استثنایی، به روش تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش، دفترچه های آزمون استاندارد شده تیمز 2007در نظر گرفته شد.جهت محاسبه میانگین و انحراف معیاراز شاخص های آمار توصیفی وجهت مقایسه گروه ها ازشاخص های آمار استنباطی،t مستقل استفاده شد. نتایج نشان دادکه آسیب شنوایی تاثیرمعناداری برپیشرفت ریاضیات داردودانش آموزان آسیب دیده شنوایی از نظر عملکردشناختی ریاضیات، دانستن واقعیت ها ،روش ها و مفاهیم ، کاربرد دانش ودرک واستدلال ضعیفتر از دانش آموزان عادی عمل نمودنند.