نام پژوهشگر: آرزو اودی

مقایسه میزان آپوپتوز سلولهای بنیادی خونساز بندناف تکثیر یافته در دو سیستم : تکثیر همراه با سایتوکاین و تکثیر روی سلولهای استرومال مزانشیمی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده علوم پایه 1392
  رویا مهرآسا   ناصر امیری زاده

خون بند ناف (ucb) به عنوان یک منبع از سلول های بنیادی خون ساز (hsc) در درمان بیماری های خونی استفاده می شود. به دلیل ناکافی بودن تعداد سلول های cd34+ خون بند ناف و کاربرد این منبع سلولی در پزشکی، تکثیر این سلول ها در دارای اهمیت می باشد. سلول های استرومائی مزانشیمی (mscs) در حفظ و نگهداری hscs نقش مهمی داشته و به عنوان لایه تغذیه کننده در تکثیر hscs جدا شده از خون بند ناف مورد استفاده قرار می گیرند. در این تحقیق آپوپتوز و توزیع چرخه سلولی سلول های تکثیر یافته در شرایط هم کشتی با mscs و سایتوکاین ها آنالیز و نتایج مقایسه گردید. کشت آزمایشگاهی cb-hscs در سه شرایط مختلف برای 14 روز انجام گردید: سایتوکاین ها (scf,tpo,flt3l) با mscs ، سایتوکاین ها بدون mscs و هم کشتی با mscs بدون سایتوکاین ها. تکثیر از طریق اندازه گیری کل سلول های هسته دار (tncs)، سلول های cd34+ و واحد شکل گیری کلونی (cfu) پیگیری گردید. آنالیز سلول ها توسط رنگ آمیزی انکسین v و پروپیدیوم آیوداید به منظور تعیین میزان آپوپتوز و توزیع چرخه سلولی در سلول های تکثیر شده انجام گردید. بیشترین تکثیر سلول های cd34+ در روز 10ام تکثیر مشاهده گردید. میانگین تغییرات tnc و سلول های cd34+ در روز 10ام در سیستم هم کشتی با سایتوکاین ها مشخصاً بیشتر از کشت سایتوکاینی بدون mscs و سیستم هم کشتی بدون سایتوکاین ها بود (n=6 , p<0.05). بیشترین میزان آپوپتوز و کمترین تعداد سلول ها در فاز g0/g1 در شرایط کشت با سایتوکاین بدون لایه تغذیه کننده مشاهده گردید (p<0.005). تکثیر hscs خون بند ناف روی mscs منجر به تکثیر بیشتر سلول ها و کاهش میزان آپوپتوز گردید.