روش های مختلفی برای تحلیل پایداری شیروانی ها وجود دارد که هر کدام دارای مزایا و کاستی هایی هستند. تحلیل هایی که از مقادیر یکتا برای پارامترهای درونداد استفاده می کنند روش های قطعی نامیده می شوند. اما به دلیل وجود عدم قطعیت در ویژگی های مصالح و در اندازه گیری این ویژگی ها به خدمت گرفتن روش های آماری در تحلیل و طراحی شیروانی ها ضروری است. در تحلیل های قطعی این عدم قطعیت ها در نظر گرفته نمی شوند. در تحلیل های احتمالاتی برای پارامترهای درونداد دامنه ای از مقادیر در نظر گرفته می شود و در نتیجه پارامترهای برونداد نیز دارای یک مقدار واحد نخواهند بود و بنابراین نتایج حاصل از این تحلیل ها به دلیل در نظر گرفتن عدم قطعیت ها به واقعیت نزدیکتر است و شانس موفقیت طراحی را افزایش می دهند. در این پژوهش روش های مختلف موجود در تحلیل پایداری شیروانی ها مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند و سپس شیروانی کیلومتر 32 بزرگراه جم- طاهری- عسلویه که در توده سنگ میزبان مارن واقع شده و به علت هوازدگی و فرسایش شدید و همچنین رسیدن آب ناشی از بارندگی سیلابی از طریق شکاف ها دچار لغزش گردیده است به روش های قطعی احتمالاتی و عددی با استفاده از نرم افزارهای 5 slide و 7 phase2 مورد تحلیل قرار می گیرد و نتایج حاصل از این تحلیل ها با یکدیگر و همچنین با لغزش واقعی صورت گرفته مورد مقایسه قرار می گیرند. نشان داده می شود که نتایج حاصل از تحلیل های احتمالاتی به ویژه تحلیل های احتمالاتی بر مبنای روش های عددی بیشترین انطباق را با رفتار واقعی شیروانی مورد مطالعه دارند.