با رشد و گسترش تولیدات پراکنده متصل به شبکه ، بررسی و شناخت هرچه بیشتر تاثیرات و پیامدهای منتجه ی آنها بر روی شبکه های توزیع لازم به نظر می رسد. یکی از این اثرات کاهش تلفات در شبکه است که اگر مسأله تعیین اندازه و مکان تولیدات پراکنده به صورت بهینه انجام شود می توان مقدار تلفات را حداقل ساخت. یکی دیگر از راه های کاهش تلفات، ترکیب بندی مجدد یا تغییر آرایش شبکه توزیع است. هنگام تغییر آرایش باید قیدهایی نظیر شعاعی بودن شبکه و اجتناب از جزیره ای شدن بارها و قیود ولتاژ و جریان شبکه رعایت شوند. این امر ترکیب بندی مجدد را تبدیل به یک مسأله بهینه سازی می کند. این پایان نامه اثرات تولیدات پراکنده بر روی میزان کاهش تلفات حاصل از تغییر آرایش شبکه را مطالعه می کند. برای این منظور پس از شرح انواع تولیدات پراکنده، ترکیب بندی مجدد شبکه نمونه 33 باس در حضور تولیدات پراکنده بوسیله روشهای بهینه سازی الگوریتم ژنتیک و الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات انجام می شود. بهینه سازی در حضور تولیدات پراکنده با در نظر گرفتن پروفایل روزانه توان به دو صورت روزانه و ساعتی انجام می شود و نتایج حاصل از نظر کاهش تلفات و کاهش تعداد کلیدزنی مقایسه می شود. از پروفیل توان تولیدات پراکنده و پروفیل بار مصرف کننده ها برای تعین توان باسها در ساعات مختلف روز استفاده می شود. در پایان ترکیب بندی مجدد شبکه با دو هدف کاهش تلفات و افزایش قابلیت اطمینان شبکه با استفاده از الگوریتم بهینه سازی چند هدفه پارتو انجام می شود.