برای مقایسه اثر ضد لیشمانیایی اسانس آرتمیزیا سیبری و پلارگونیوم روزئوم با داروی شیمیایی گلوکانتیم، غلظت های 2، 6/1، 4/1، 2/1، 8/0، 4/0، 2/0 و 1/0 درصد از هر دو اسانس و غلظت 8/33 درصد از داروی شیمیایی گلوکانتیم، به محیط کشت انگل لیشمانیا ماژور اضافه شد. این محیط کشت دارای 106×1 پروماستیگوت انگل لیشمانیا ماژور در هر میلی لیتر بود. تعداد انگل های زنده پس از اضافه کردن اسانس ها و داروی شیمیایی در زمان های 24، 48 و 72 ساعت به وسیله رنگ حیاتی تریپان بلو 10 درصد شمارش شد. این روند 4 بار انجام گردید. نتایج حاصل نشان داد که تعداد پروماستیگوت ها پس از اضافه کردن اسانس های گیاهی به میزان قابل توجهی کاهش یافت. میزان انگل های زنده در محیط کشتی که داروی شیمیایی اضافه شده بود، بسیار بیشتر از اسانس های گیاهی بود که نشان دهنده تاثیر کمتر این دارو بود و هم چنین در گروه شاهد نیز در ابتدا به علت وجود مواد مغذی در محیط کشت، تعداد انگل ها افزایش یافت ولی در زمان 72 ساعت به علت وجود رقابت غذایی، از تعداد انگل ها کاسته شد. از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که با وجود افزایش مقاومت انگل لیشمانیا به داروهای شیمیایی می توان از اسانس های گیاهی نظیر گیاهان استفاده شده در این مطالعه، به عنوان درمان جایگزین برای از بین بردن لیشمانیوز استفاده نمود