به دلیل تغییر بازدهی احتراق در مشعلهای پالایشگاههای نفت و گاز، گازهای ارسالی به جو می تواند اثرات مخرب زیست محیطی و ناایمن داشته باشد. در اثر فرآیند احتراق ناشی از گازها در مشعل، آلاینده های مختلفی همچون دی اکسید کربن، دی اکسید گوگرد، ترکیبات آلی فرار(vocs ) و سایر مواد معلق بوجود می آیند، که منجر به آلایندگی محیط و تشعشعات مضر می گردند. در این مطالعه هدف اصلی، ارزیابی میزان نشر جرمی و تشعشعی آلاینده های حاصل از احتراق گازهای ارسالی به مشعل و بررسی میزان توزیع و پراکندگی غلظت آلاینده ها با مدل پلوم گوس می باشد. همچنین،مطالعه امکانسنجی کاهش و بازیافت فیزیکی این گازها بصورت یک طرح پیشنهادی با نرم افزار hysys شبیه سازی شده است. شدت نشر جرمی آلاینده ها با استفاده از سه روش مختلف شامل مدل فاکتور انتشار، واکنشهای استوکیومتری و اندازه گیری تجربی با استفاده از گاز سنج محیطی در سطح زمین، مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین شدت نشر حرارتی آلایند ها با محاسبه میزان کل حرارت حاصل از احتراق و گرمای تشعشعی مورد بررسی قرار گرفته است. ارتباط نسبی بین گرمای احتراق و تشعشع از طریق کسر تشعشع حرارتی نشان داده شده است و اثر پذیری پارامترهای مختلف براین کسر تشعشع حرارتی تحلیل و بررسی شده است ودر نهایت با ارائه روشی مناسب تأثیر شدت جریان گاز خروجی از مشعل بر کسر تشعشعی را با یک رابطه ریاضی نشان داده شده است. نتایج حاصل از روشهای بررسی نشر جرمی آلاینده ها و مدل گوس به ترتیب در مقایسه با استانداردهای جهانی(epa ) و داده های تجربی، از صحت و اعتبار قابل قبولی برخوردار است. بازیافت ارزش حرارتی قابل ملاحظه گازهای سوزانده شده، هدر روی انرژی را کاهش می دهد و از سوی دیگر بعنوان روشی موثر در کنترل آلودگی محیط زیست می باشد. بنابراین استفاده از روش مناسب در جهت بازیافت و کنترل پراکندگی این آلاینده ها، از نظر اقتصادی دارای اهمیت بسزایی می باشد.