حسگرهای اکسیدروی کپه ای با مقادیر مختلفی از نانوذرات اکسید ایندیوم ( atm in% 8-0) به کمک پودر zno، نانوذرات اکسید ایندیوم و آب دو بار تقطیر ساخته شدند. و عملیات حرارتی بر روی آن ها در دمای c°860 صورت پذیرفت. در ادامه به صورت سنسور گازی مورد استفاده قرار گرفتند. تغییرات میزان رسانش الکتریکی حسگرهای نمونه در اثر افزایش دما بررسی شد. همچنین پاسخ حسگرهای اکسید شده به بخار دو الکل اتانول و متانول در اثر افزایش دما بررسی شد. تا دمای کار بهینه حسگر برای آشکارسازی بخارالکل های مذکور به دست آید. مشاهده شد که حسگر به بخار الکل سنگین تر حساستر است. به طوری که حساسیت آن به متانول بیش از حساسیت آن به اتانول است. حساسیت نمونه ها به بخار الکل های مذکور در تراکم های متفاوت اندازه گیری شد. مشاهده شد حسگر مذکور برای اتانول در محدوده ppm 10000-8000 اشباع می شود و برای گاز متانول حتی تا ppm20000 هم اشباع نمی شود. میکروگراف sem و آنالیز xrd به ترتیب برای بررسی مورفولوژی سطحی و ساختار بلوری نمونه ها گرفته شد. آنالیز xrd بیانگر ساختار هگزاگونال اکسید روی با جهت ترجیحی (101) می باشد. همچنین با افزایش غلظت نانو ذرات ایندیوم شاهد کاهش بلورینگی خواهیم بود. میکروگراف sem نشان دهنده آن است که اندازه دانه تا atm %3 ایندیوم کاهش از atm %3 تا atm %5 افزایش و از atm %5 آلایش ایندیوم کاهش می یابد. با افزایش غلظت نانو ذرات ایندیوم زمان پاسخ افزایش و زمان بازیابی کاهش می یابد.