جهت صرفه جویی اقتصادی در احداث بنادر، پرداختن به معضل رسوبگذاری در سواحل وکانالهای دسترسی به بندر از ضروریات به نظر می رسد.پدیده رسوبگذاری در بنادر ایران خصوصا کانالهای دسترسی هزینه های سنگینی رادربرمی گیرد.مهمترین عاملی که باید در بندر مورد بررسی قرارگیرد، وضعیت کانال دسترسی به بندر ازلحاظ رسوبگذاری وپر شدن آن است. با توجه به اینکه هزینه عملیاتهای دوره ای لایروبی، برای حفظ عمق کانال، از هزینه های ثابت وسنگین یک بندر میباشد. انتقال رسوبات ورسوبگذاری در دریا از پدیده های گوناگونی مشتق میشوندکه بدون پرداختن به آنها قادر به تعیین نرخ رسوبگذاری در نقاط مختلف وطراحی بهینه سازه های فرا ساحلی نیستیم.با توجه به قرار گرفتن خلیج بوشهر در حوزه خلیج فارس که به دریاهای آزاد مرتبط است، وتاثیر مستقیم خلیج فارس بر الگوی جریان آن، ابتدا حل عددی جریان ورسوب در خلیج فارس انجام شده وسپس با استفاده از داده های خروجی خلیج فارس حل عددی جریان ورسوب در خلیج بوشهر ودر نتیجه کانال دسترسی انجام شد. با توجه به اینکه مدلسازی عددی جریان ورسوب در خلیج بوشهر نیازمندشرایط مرزی در مرزهای باز منطقه مورد مطالعه است، حل عددی خلیج فارس ضروری به نظر میرسد. بدین منظور منطقه خلیج فارس، از تنگه هرمز تا سواحل خوزستان به عنوان منطقه فیزیکی انتخاب شده است والگوی جریان ورسوب در آن منطقه مورد مطالعه قرار گرفته است.حل عددی به کمک داده های اندازه گیری شده میدانی موجود از دو نقطه در طرفین مرز انجام شده و با داده های نقطه ای در میانه مرز واقع در نزدیکی خلیج بوشهر کالیبره شده است. نتایج به دست آمده شامل نمودارهای جزرومد ی، الگوی جریان و الگوی کلی انتقال رسوب در خلیج فارس میباشد. همچنین تغییرات جزرومدی در مرزهای باز خلیج بوشهر با دقت بیشتری مورد مطالعه قرار گرفته ودر نهایت مقادیرمربوطه در حل عددی خلیج بوشهر استفاده شده است. نقشه عمق سنجی خلیج بوشهر به گونه ای طراحی شده که کانال دسترسی داخلی وخارجی با دقت بالا در شبکه دیده شود، تا اثر آن بر روی جریان ومیزان انتقال رسوب در آن مورد بررسی قرار گیرد. تغییرات جزرومدی ومقدار رسوبگذاری در نقاط مختلف کانالهای داخلی وخارجی باارائه نمودارهایی مورد توجه قرار گرفته است که نشان دهنده تجمع رسوبات در پیچ و وسط کانال وهمچنین در باند جنوبی کانال میباشد. در نهایت تاثیرتغییرپارامترهای انتقال رسوب در ستون آب بالای کانال واطراف آن ودر بستر، بر روی میزان رسوبگذاری بررسی شده است. با تغییر پارامترهای حاکم بر ته نشینی رسوبات در کانال دسترسی به بررسی تاثیر هر کدام از آنها بر انباشت رسوب در کانال پرداخته شد. نتایج حاصل از نمودارها حاکی از این است که با افزایش ضریب سرعت ته نشینی در محدوده وسط کانال خارجی افزایش رسوبگذاری در حدود 10% است. و با افزایش ضریب نیروی برشی بحرانی کاهش رسوبگذاری در حدود 15% است. همچنین با افزایش تنش برشی بستر رسوبگذاری در حدود 15% کاهش می یابد.