تحقیق حاضر بر آن است تا ت? ثیر پیچیدگی طرح داستان و سطح مهارت زبانی زبان آموزان را بر روی کنش شفاهی آنها از لحاظ پیچیدگی کلام، صحت دستوری و روانی گفتار بررسی کند. چهل و دو زبان آموز انگلیسی (?? دخترو ? پسر)، در دو سطح متوسط و پیشرفته، که در گروه سنی ??-?? سال قرار داشتند، به صورت اتفاقی انتخاب شدند. هر زبان آموز، دو داستان متفاوت (با رویدادهای پیش زمینه و بدون رویدادهای پیش زمینه) را بر اساس تصاویر کارتونی تعریف کردند. هر تصویر کارتونی، یکی پس از دیگری، به زبان آموزان داده شد. زبان آموزان به مدت ? دقیقه فرصت داشتند تا به هر تصویر نگاه کرده و عملکرد و پاسخ خود را برنامه ریزی کنند. بعد از آن، به مدت ?-? دقیقه به آنها فرصت داده شد تا هر داستان را بازگویی کنند که در طی این مدت،عملکرد زبانی آنها ضبط شد. داده های ضبط شده از روی نوار پیاده شدند؛ آن گاه پیچیدگی کلام، صحت دستوری و روانی گفتار زبان آموزان محاسبه گردید؛ سپس داده های خام وارد ssps شدند و با به کار گیری روش های آماری آزمون t وابسته و مستقل و تحلیل واریانس دو عاملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که پیچیدگی کلام زبان آموزان با پیچیدگی طرح داستان رابطه مستقیم دارد. یعنی وقتی زبان آموزان داستانی را بازگویی می کنند که هم رویدادهای پیش زمینه و هم رویدادهای پس زمینه دارد، پیچیدگی کلام آنها از لحاظ نحوی افزایش می یابد. افزایش پیچیدگی طرح داستان همچنین موجب افزایش روانی گفتار زبان آموزان سطح پیشرفته می گردد. اما همین عامل هیچ ت? ثیر مثبت معناداری برروی صحت دستوری ندارد. نتایج تحقیق همچنین نشان می دهد که زبان آموزان سطح پیشرفته، به هنگام اجرای فعالیت ها، نسبت به زبان آموزان سطح متوسط نتایج بهتری را از لحاظ پیچیدگی کلام، صحت دستوری و روانی گفتار کسب کردند. نتایج تحلیل واریانس دو عاملی نشان می دهد که تعا مل پیچیدگی طرح داستان و سطح مهارت زبانی ت? ثیری بر روی کنش شفاهی از لحاظ پیچیدگی کلام، صحت دستوری و روانی گفتارندارد. نتایج حاصل از این تحقیق می تواند در حوزه های تهیه و تدوین مطالب درسی، آموزش زبان و آزمون سازی مورد استفاده قرار گیرد.