در این پژوهش نظریه برتری اجزای سود نسبت به مبلغ کلی سود در پیش‏بینی سود آتی و ملاحظه این اجزاء توسط مدیران و سرمایه‏گذاران در پیش بینی سود آتی مورد بررسی قرار گرفت. افزون بر این نحوه وزن‏دهی به اجزای سود توسط سرمایه‏گذاران و مدیران بررسی شد. برای این منظور داده‎های نمونه‏ای شامل 80 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (480 سال-شرکت) برای دوره زمانی بین سال‎های 87-1382 مورد آزمون قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که اجزای سود پیش‏بینی بهتری نسبت به جمع کلی سود از سود آتی ارائه می‏دهند و این اجزاء در تصمیم‏گیری‏های مدیران و سرمایه‏گذاران لحاظ می‏شود و آن‏ها تفاوت در پایداری اجزای سود را مدنظر قرار می‏دهند. هم‏چنین مدیران و سرمایه گذاران در پیش‏بینی سود آتی، پایداری جزء نقدی سود را کم براورد می‏کنند.