ستون های سنگی به طور گسترده برای اصلاح خاک سست زیر پی بسیاری از سازه ها مورد استفاده قرار می گیرد. ستون های سنگی ظرفیت باربری خود را از فشار دورگیری اعمال شده از خاک اطراف به دست می آورند. در خاک های بسیار سست فشار دورگیری اعمال شده از خاک روی ستون سنگی کافی نمی باشد و استفاده از ستون سنگی در این نوع خاک ها را با مشکل مواجه می کند. پوشاندن ستون سنگی با ژئوسینستیک ها یکی از بهترین روش ها برای بهبود عملکرد ستون سنگی می باشد. این نوع پوشش باعث می شود ستون سنگی سخت تر و قوی تر عمل کند که باعث افزایش ظرفیت باربری و کاهش نشست بستر اصلاح شده با ستون سنگی می شود. در این پژوهش رفتار بستر اصلاح شده با ستون سنگی غیر مسلح و مسلح شده با ژئوسینستیک ها به صورت آزمایشگاهی و عددی بررسی و تحلیل شده است. برای بررسی های عددی plaxis 8.2 مورد استفاده قرار گرفته است. در بررسی های عددی، رفتار خاک بستر و ستون سنگی با استفاده از معیار شکست مور- کولمب و رفتار ژئوسینستیک به صورت الاستیسیته خطی مدلسازی شده و با نتایج به دست آمده از کارهای آزمایشگاهی مورد مقایسه قرار گرفته و مطالعات پارامتریک بر روی نسبت های مختلف l/d (l= طول ستون سنگی; d= قطر ستون سنگی)، سختی ژئوتکستایل، طول ژئوتکستایل در ستون سنگی های مسلح شده به صورت قائم و دورگیر و فاصله ژئوتکستایل ها در ستون سنگی های مسلح شده به صورت افقی انجام شد. در نهایت نتایج به دست آمده از بررسی های آزمایشگاهی و عددی برای بررسی رفتار بستر اصلاح شده با ستون سنگی های مسلح شده و مسلح نشده در مقیاس واقعی مورد استفاده قرار گرفت.