در این پروژه هدایت الکتریکی نانوذرات اکسید تیتانیوم (آناتاز و روتایل)، اکسید روی، اکسید زیرکونیوم و اکسید آلومینیوم (گاما) در محیط مائی به روش کنداکتومتری در دماها، حجم های مختلف حلال و مقادیر وزنی مختلف تعیین گردیده است. همچنین اثر تغییر اندازه بر هدایت الکتریکی برای نانوذرات اکسید آلومینیوم بررسی شده است. برای این اندازه گیری از یک دستگاه کنداکتومتر معمولی استفاده شد و اثرات پارامترهای مختلف بر میزان هدایت نانوذرات دیسپرس شده در آب مقطر با هدایت الکتریکی 60/1 میکروزیمنس بر سانتی متر مطالعه گردید. نانوذرات با استفاده از فرکانس قوی دستگاه فراصوت به مدت 100 دقیقه دیسپرس شدند تا به صورت نانوسیال درآیند. معلوم گردید که هدایت الکتریکی نانوذرات در محلول آبی با افزایش حجم حلال، کاهش و با افزایش دما و مقدار نانوذرات در آب افزایش می یابد و این افزایش غالبا به صورت خطی می باشد و تا غلظت های بسیار زیاد ثابت نمی شود. تغییر اندازه نانو ذره باعث افزایش هدایت الکتریکی نانوسیال می شود. در انتها سعی شد از خاصیت ارتباط هدایت الکتریکی نانوسیالات با مقدار نانو ذره موجود در آن (که در این تحقیق به آن دست یافته شد) مقادیر ناچیز آب در نمونه های حلال های آلی تعیین گردد. مشخص شد که این روش به خاطر برهم کنش نانوذرات با نمونه های قطبی که می توانند در سطح نانوذره جذب سطحی شوند و عدم تغییر هدایت الکتریکی در نمونه های غیر قطبی برای تعیین مقدار آب مناسب نمی باشد.