فرسایش و تولید رسوب تابع عامل های پیچیده ای است، بنابراین مشخص کردن این عوامل و شناخت اثر آن ها بر ‏فرسایش و رسوب یک حوضه، به برنامه ریزی های بهتر برای کاهش خسارات ناشی از فرسایش و رسوب در یک حوضه ‏کمک می کند. در مطالعات پیش رو، برای مشخص کردن عوامل موثر بر رسوبدهی حوضه آبخیز سیمینه رود به عنوان ‏حوضه مورد مطالعه انتخاب شد. در این تحقیق، ابتدا حوضه آبخیز مذکور با توجه به شبکه آبراهه ها، به 8 زیرحوضه ‏تقسیم و سپس 32 نمونه از مسیر رودخانه های متعدد که هر کدام در یک زیر حوضه جاری بودند برداشت گردید و پس ‏از انجام دانه بندی و رسم نمودارهای مربوطه، پارامترهای آماری در هر زیر حوضه محاسبه شد. به منظور مطالعه ‏فرسایش در حوضه آبخیز، از 4 روش مطالعات کانی شناسی و سنگ شناسی، برآورد وضعیت رسوبزائی با استفاده از دبی ‏آب و رسوب، معادله جهانی فرسایش خاک (‏usle‏) و روش ‏gis‏ بهره گرفته شد. با مطالعات کانی شناسی و سنگ ‏شناسی غربال های شاخص، پتانسیل رسوبزایی واحدهای سنگی در هر زیر حوضه محاسبه و در نهایت نقشه فرسایش ‏پذیری واحدها تهیه گردید. طبق این روش نهشته های کواترنر فرسایش متوسط تا کمی را نشان دادند. سپس به منظور ‏بررسی دقیق تر فرسایش، نقشه شدت فرسایش منطقه با استفاده از نرم افزار ‏arc gis‏ تهیه و با نقشه بدست آمده از ‏روش کانی شناسی مقایسه شد. همچنین وضعیت رسوبزایی حوضه، با استفاده از دبی آب و رسوب برآورد شده است که ‏این روش چون بیشتر مربوط به مناطق خروجی حوضه است نمی تواند به طور کامل ارتباط بین واحدها و رسوب را ‏مشخص نماید. در روش ‏usle‏ نیز تعدادی نمونه از نهشته های منفصل حوضه آبخیز برداشت و سپس با اعمال ‏عوامل موثر در فرسایش جهانی خاک در آن ها میزان هدر رفت خاک این قبیل نهشته ها محاسبه گردیده است. نتایج ‏نشان داد که نهشته های کواترنر فرسایش، با شدت کم تا متوسط دارند. در نهایت با تهیه نقشه نهایی فرسایش در ‏حوضه آبخیز سیمینه رود مشخص شد که واحدهای حساس به فرسایش غالباً در شرق و جنوب شرق حوضه قرار داشته و ‏مساحت زیادی از این حوضه از واحدهای مقاومتری به فرسایش پوشیده شده است. ‏